Friday, January 10, 2020

Identiteitspolitiek

(dutch: vijfde versie - nieuwe spellcheck moet nog)



Identiteitspolitiek



In het westerse media landschap van vandaag komen steeds meer items naar voren die te maken hebben met rechtvaardigheid en discriminatie, ook wel social justice genoemd in het engels. Vaak gaat het om rechtvaardigheidsbeweging Alpha die protesteert tegen onrechtvaardigheid X vanuit bron Y jegens slachtoffergroep Z. De bron kan een andere beweging zijn, een politieke partij, een bedrijf, wetgeving, etc. Hierbij wordt geclaimd dat de vermeende onrechtvaardigheid plaats vind op basis van één of meerdere kenmerken van de identiteit van de slachtoffergroep. Bijvoorbeeld huidskleur, opleidingsniveau, sociaaleconomische positie, of seksualiteit.
De politiek die deze bewegingen voeren wordt ook wel identiteitspolitiek genoemd omdat identiteit essentieel is bij het opeisen van de slachtofferrol ten behoeve van een groep. Groep Z, worden benadeeld door bron Y want ...reden identiteitskenmerk... Je kunt de bewegingen ook anti-onrecht bewegingen noemen, met als subject gemarginaliseerde (sub)groepen. Eisen lopen uiteen van het opheffen van de vermeende discriminatie tot het kunstmatig bevoordelen van de getroffen groep. Ook wordt er soms om (financiële) compensatie gevraagd.

Hieronder een aantal voornamelijke Amerikaanse voorbeelden:

Anti-facism (antifa is een beweging tegen facisme)
Black lives matter (een beweging tegen onderdrukking van zwarte amerikanen)
LGBTQ (een beweging voor de rechten van non-traditionele seksualteiten)
Me 2 (een beweging tegen vrouwenonderdrukking)
MRM (man's rights matter, beweging voor de rechten van mannen)
Pro-life (anti-abortus)
Pro-choice (pro-abortus)
Vegan activism

Voorbeeld bron: 

Deze bewegingen hanteren vaak specifieke slogans en concepten:

Be the change  (wees de verandering)
Fake news (nep nieuws)
Giftige mannelijkheid (het idee dat bepaalde vormen van gedrag uitsluitend mannelijk en ongewenst zijn)
Het patriarchaat (de man als leider van de familie en maatschappij, waarbij de vrouw gemarginaliseerd wordt)
Intersectionalisme (het idee dat meerdere identiteitskenmerken nodig kunnen zijn voor discriminatie. Bijvoorbeeld een bedrijf neemt alleen mannen aan voor fysiek werk, en vrouwen voor administratief. Voor het fysieke werk zowel blanke als zwarte mensen, maar voor de administratie alleen blank. Een zwarte vrouw kan dan geen werk vinden. Ze is het middelpunt van de assen huidskleur en sex.)
The manscape (idea of a power/culture-landscape of men women have to deal with, saw this on a youtube vid, could not find definition on google)
Micro agressies (o.a. taalgebruik wat iemand niet fijn vindt)
The 1% (de sociaal economische bovenlaag van een populatie)
Transgender rights (rechten voor mensen met een andere dan traditionele seksuele identiteit)
Trigger warning (statement that content might be upsetting)

Voorbeeld bron: 

Voorbeeld (extreem) van een activist en eisen  https://www.leoweekly.com/2017/08/white-people/.



Gevolgen


Hieronder een greep uit de recente gevolgen in Amerika en het Westen. Het gaat hierbij slechts om een klein aantal voorbeelden, waarbij er geen oordeel wordt gegeven over goed of fout. Daarnaast betreft het exclusief zaken die geheel of deels aan identiteitspolitiek kunnen worden toegewezen. Het gaat alleen om resultaten, niet om bewegingen.
Emancipatie wetten in India bijvoorbeeld worden niet genoemd. Dit omdat India niet in het westen ligt, en er een argument kan worden gemaakt dat het hierbij gaat om inclusiviteit in plaats van exclusiviteit. Verder lijkt het te gaan om mensenrechtenbewegingen in plaats van identiteitsbewegingen.

Een uitbreiding van het aantal seksuele identiteiten (engels: gender expression/identity).

  • 71 genders op Facebook.
  • Ongelimiteerd aantal genders vanuit Google.
  • Uitbreiding anti discriminatie wet in Canada met nieuwe genders (onbekend aantal).
  • Uitbreiding anti discriminatie wet in New York met nieuwe genders (31).

Safe spaces

  • Op universiteiten zijn er nu veilige ruimtes speciaal ingericht voor bedreigde minderheden. Hier kan men minderheid-specifieke hulp krijgen en on-topic discussies voeren zonder risico verbaal gekwetst te worden. (bron 

Dream and Promise Act

  • Bescherming tegen de uitzetting van minderjarige illegalen.

Politie acties

  • In Schotland stimuleert de politie via posters mensen om aangifte te doen van haat-spraak die ze in het publieke leven waarnemen. (bron 
  • Gedachten politie in Engeland.

Fake news

  • Bloggers, vloggers, politici en nieuws media noemen nieuws dat ze niet bevalt: fake news.

Protesten

  • Toename van het aantal protesten vooral op universiteiten met als thema één of meerdere vormen van vermeende discriminatie.

(voorbeeld gevolgen waarbij het meer gaat om gelijkheid dan apartheid)


Aanpassing wetgeving

  • In de staat New Hampshire kregen transgenders bescherming als het aankomt op huisvesting, werk en openbare ruimtes.

Vragen



We kunnen bij het onderwerp social justice een aantal vragen stellen.

  • Waar komt het vandaan?
  • Waar gaat het heen?
  • Is het een goede ontwikkeling?
  • Wat betekend het voor Nederland?
  • Er zijn zoveel bewegingen... welke zijn goed? Welke niet? Wat moet ik ermee?


Oorzaken Identiteitspolitiek



In de social media conversaties wordt zoveel benoemd aan oorzaken en bewegingen dat het moeilijk is door de bomen het bos te zien. Elke vorm van identiteitspolitiek kan meerdere oorzaken hebben, en een oorzaak meerdere vormen van politiek voortbrengen. Hoe moeten we ze nu scheiden? Wie heeft gelijk en wie niet? Hoe kunnen we ze beoordelen?
Een beweging wordt gestart omdat de leden overtuigd zijn dat er tenminste één vorm van onrecht aanwezig is. Dit kunnen we de mentale realiteit noemen. Het bestaat dus in de beleving. Achter elke individuele overtuiging kan een fysieke realiteit schuil gaan. Er bestaat een relatie met iets tastbaars of meetbaars - of dus niet. De overtuiging kan dus kloppen, of niet. Achter elke vorm van identiteitspolitiek en de bewegingen die ze uitdragen zitten dus in ieder geval mentale oorzaken maar niet persé fysieke. De Nazi's bijvoorbeeld geloofden dat joodse soldaten tijdens de eerste wereldoorlog in het geheim sabotage hadden gepleegd. Deze specifieke incorrecte mentale realiteit was een van de (vele)oorzaken achter de jodenvervolging.


We kunnen nu een basis scheiding in de oorzaken achter het ontstaan van de bewegingen aanbrengen.


Fysieke oorzaken

Er is sprake van een verifieerbare negatieve actie tegen een groep.  De mentale realiteit is dan altijd correct. Laten we deze oorzaken fysiek noemen.

Voorbeelden:
  1. Onderdrukking van de meningsuiting. Bijvoorbeeld dictaturen in de Arabische wereld.
  2. Discriminatie op de arbeidsmarkt. Bijvoorbeeld het aantal Moslims dat onder de eigennaam op sollicitatie gesprek mag komen versus zij die via een Nederlandse naam solliciteren (experimenteel bewezen).
  3. Onderdrukking van (homo/trans)seksualiteit. Denk aan de Taliban die homos van gebouwen af gooien. Of Moslima's die tot huwelijk gedwongen worden.
  4. Seksueel geweld tegen vrouwen. Denk aan de zware mishandelingen in verschillende Afrikaanse (oorlogs)gebieden zoals de Congo en Rwanda. 
  5. Huiselijk geweld. Man slaat vrouw. Vrouw slaat man. Ouders slaan kind.
  6. Etc. We kunnen nog lang doorgaan. Echter alle voorbeelden zijn in feite te herleiden tot het onderdrukken van de vrijheid. Vrijheid om te doen en te denken wat je wilt, de vrijheid om over je eigen lichaam te beschikken, etc.

Mentale oorzaken

Er is sprake van een denk, informatie- of karakterfout in de protestant die een incorrecte realiteitsbeleving tot gevolg heeft. De mentale realiteit is dan incorrect. Laten we deze mentaal noemen.

Voorbeelden:
  1. Doelloosheid.

    Zowel individu als maatschappij kunnen doelloosheid ervaren. De mogelijke oorzaken voor het individu zijn legio. Depressie, drugs, rijkdom, etc. Voor de maatschappij kan ik er een benoemen. Als we naar de beroemde wereldrijken kijken zien we altijd periodes van opbouw, hoogtepunten en verval (zie dit artikel). In het begin van elke cyclus is er de motivatie om uitdagingen te overwinnen en om groter, rijker en machtiger te worden. Mensen zijn tijdens de opbouw vaak bereid tot grote offers. Er wordt hard gewerkt en weinig geklaagd. Echter zodra de doelen zijn bereikt, en zodra er geen directe bedreiging meer is van buiten slaat vaak de decadentie toe. In plaats van opbouwen verschuift de focus naar genieten van wat er is. Of te wel decadentie. Dit gaat gepaard met emotionele leegte. Er is geen doel meer in het leven als alles al bereikt is.

    We kunnen argumenten geven dat het vrije democratische Westen zo'n periode van verval en doelloosheid doormaakt. We hebben de renaissance en de industriële revolutie gehad. Periodes van grote bloei. Vervolgens kwamen er twee wereldoorlogen, waarna Europa in puin lag. Er bleef één grote bedreiging over, de Sovjet Unie. Gerelateerd hieraan was er één grote uitdaging: de ruimte.
    De heropbouw van Europa is af. Hiervoor hebben onze ouders hard gewerkt. De Sovjet Unie is verslagen. We zijn naar de maan geweest.. Wat nu? Er is geen haalbare uitdaging in zicht. Er zijn alleen maar dreigingen die onmogelijk lijken om op te lossen. Global warming, wereldwijde vervuiling, terrorisme, ongewenste migratie, de opkomst van China als onverslaanbare concurrent... We geven ons over aan massa consumptie. Hierbij zijn seksualiteit en personen ook deels tot consumptie goed verworden. Een klik met de muis en je krijgt wat of wie je wilt.

    Hoe vullen we nu onze emotionele leegte op? Hoe krijgen we het gevoel dat we iets goeds doen terug? Dat we ergens voor staan? Dat er iets te bereiken valt? En...hoe doen we dit zo gemakkelijk mogelijk? We zijn tenslotte niet bereid tot dezelfde offers als onze ouders. 
    Een van de uitwegen is onrechtbestrijding met als methodiek enkel het geven van onze mening. Discriminatie op basis van identiteit leent zich daar goed voor. Dat dit het geval is, is te zien aan de doelwit keuze. Overheden en instituten in het westen. En de blanke man. Deze bijten namelijk niet terug, en je kan ze heel gemakkelijk 'aanpakken' vanuit je luie stoel via de IPAD. Of eventueel via een gezellige demonstratie met biertjes achteraf. Schrijnende discriminatie zoals in Afrika of het Midden Oosten wordt angstvallig vermeden als onderwerp. Want om dat op te lossen moet je echt iets doen en er is gevaarlijke tegenstand. Ook is er geen enkele protestant die arme zwarte wijken van Chicago binnen wandelt om zwarte mannen te helpen met het afzweren van geweld en drugs, en het zoeken naar een baan. Toch schreeuwen veel blanke studenten maar al te graag "blacklives matter". 


  2. Opvoeding.

    Onze recente jeugd werd te veilig opgevoed. Het je zelf (verbaal) verdedigen tegen iets dat je niet bevalt kan men niet meer. Men wil bescherming. Je kunt dit o.a. terug zien in de veilige zones op universiteiten en anti-agressie beleid tegen jongens op de basisschool.


  3. Narcisme.

    Het voelt goed om jezelf moreel superieur te voelen. Onrechtbestrijder is een roeping die zich hier goed voor leent. Je bent immers beter dan de onrechtveroorzaker, en, in het geheim, beter dan het zielige slachoffer. En als je zelf het vermeende slachtoffer bent, des te beter. Zelf ingenomen verontwaardiging is heerlijk. Je kunt hierover meer lezen in: (artikel nog niet af) en dit artikel.


  4. Sadisme.

    Het voelt goed om een ander te bestraffen. O.a. in het Nazi-regime en de Sovjet Unie was dit gedrag bijzonder populair. In de identiteitspolitiek wordt elke andere opinie neergeschreeuwd met termen als ''racist'', ''facist'' en ''patriarch''.

    Narcisme en sadisme vormen in mijn inschatting de meest belangrijke motivators voor de onrechtbestrijders die niet bereid zijn tot een daadwerkelijk persoonlijk offer (dat wil zeggen meer moeite dan socialmedia & protestmars). Vraag het jezelf af. Waarom valt men mensen aan op twitter en facebook? Waarom gaan we naar demonstraties? Doen we dit echt om een slachoffer te helpen? Is er achteraf iemand zichtbaar geholpen? Proberen we de dader met liefde te benaderen en van onderwijs te voorzien? Dat is tenslotte wat Jezus zou doen... Of doen we het om te straffen, en om ons goed te voelen? Je kunt hierover meer lezen in: (artikel nog niet af) en dit artikel.


  5. Verwarring over man-vrouw rollen.

    Als we naar onze geschiedenis kijken kunnen we 2 feiten onderscheiden die het idee van het patriarchaat ondersteunen.

    - In onze gedocumenteerde geschiedenis van 700 BC tot grofweg 1960 komt vrijwel uitsluitend de man naar voren in de hoofdrol. Vrouwen spelen geen of een bijrol.
    - In de afgelopen paar eeuwen hebben we een grote uitbreiding gezien van het aantal beroepen. Oorzaak was de opkomst van eerst de steden en later de industriële revolutie. Bij het vervullen van deze nieuwe beroepen was een duidelijke scheiding te zien. Mannen vervulden het 'echte' werk terwijl vrouwen ondersteunende beroepen vervulden zoals secretaresse, hulp in de winkel en zuster. Een bekende slogan uit 1960 over deze tijd is dat het enige recht dat een vrouw had, het aanrecht was.

    Als men terloops naar de geschiedenis kijkt lijkt het alsof het patriarchaat inderdaad een probleem was en is in het Westen. Daarnaast zien we dat in veel maatschappijen wereldwijd vrouwen onderdrukt worden. Dan wel via wetten, dan wel via verwachtings- en acceptatiepatronen. Saudi Arabië, Iran, Rusland, China, Brazilië, etc. Ook weten we van onze eigen natuur dat mensen enorm variëren. De een wil dit, de andere dat. Niemand houdt van beperkingen. Vrijheid en gelijkheid behoren tot de steunpilaren van onze maatschappij. Het is logisch dat vrouwen zich verzetten tegen opgelegde rolpatronen en de eis stellen van gelijkheid. Dit wordt ook wel aangeduid met feminisme.

    Toch zijn er een aantal kanttekeningen te plaatsen bij het hedendaagse feminisme en de notie van het patriarchaat. Net als bij elke beweging is er gevoeligheid voor tunnelvisie, illusies, narcisme en sadisme. Verder zien we allerlei beschuldigingen en termen voorbij komen die de indruk geven dat onze cultuur geheel fout is, onnatuurlijk, en dat mannen hierbij de oorzaak zijn. Denk aan de 'paygap' en 'negative body image'. Of te wel dat vrouwen minder verdienen voor hetzelfde werk, en mooi moeten zijn voor de man.
    In dit artikel (sorry nog in ontwikkeling) kun je meer lezen over de geschiedenis en natuur van onze soort. Voor dit artikel volstaat het om een aantal zaken te benoemen.

    A). Gelijkheid versus interesse. Vrouwen zijn statistisch meer geïnteresseerd in mensen en mannen in materie. Dat wil zeggen per x1000 individuen is er een blijvende trend te bespeuren. De persoonlijkheid van ons mensen is zo complex en wordt door zoveel genetische en omgevingsfactoren beïnvloed, dat er enorme variatie bestaat. Het wil dus niet zeggen dat 0 vrouwen scheikunde willen studeren, een uiterst technisch (materiële) studie. Het wil zeggen dat van de 1000 random mannen en vrouwen, de bereidheid hiertoe x maal hoger is voor mannen. Vermeende mannenbolwerken en vrouwenbolwerken zijn niet altijd het gevolg van discriminatie, maar regelmatig van individuele interesses die zichtbaar worden als trend in een groep. Het is uiteraard mogelijk dat rolpatronen hier toch ook weer een rol spelen - maar het is dus zeker mogelijk dat dit niet geheel het geval is. Een voorbeeld is deze studie.

    B). Natuur versus rolpatroon. Vrouwen moeten thuisblijven en kinderen krijgen. Schoonmaken en eten koken. De man verdient de kost. De vrouw is afhankelijk. Aldus het vermeende chauvinistische rolpatroon. Een voorbeeld van een extreme feministische opvatting is dan ook de volgende: ''de vrouw die haar carrière op 1 zet, en als ze al een kind neemt dit in haar eentje doet, is een held. De moeder die voor haar kinderen zorgt is een onderdrukte loser. Ze is afhankelijk van de man.''

    Onze diersoort investeert veel meer in ons nageslacht dan bijvoorbeeld een vis. Waar een vis duizenden eitjes legt en dan wegzwemt, hebben wij 1 kind per 9 maanden en verzorgen deze vaak 16 tot 18 jaar. Zwangerschap is een enorme fysieke en mentale inspanning die geheel bij de vrouw ligt. In onze diersoort is het zo bepaald dat de man de vrouw ondersteunt tijdens en na de zwangerschap. Dit is logisch. Als de man wegloopt, en sommige doen dat, heeft de vrouw, en dus eigenlijk het kind, een veel zwakkere positie in het leven. Het is geen teken van zwakte dat een vrouw op de (economische) bezigheden van de man steunt tijdens de zwangerschap en de eerst levensjaren. Het is gewoon een sociaal contract. "Man lief wil kinderen? Zorg dan dat je deelt in de lasten. Je kan uiteraard niet zwanger worden, je kan wel werken. Een dak boven ons hoofd en verse luiers."
    Hoe we ons leven rondom kinderen krijgen inrichten is tegenwoordig een kwestie van keuze. Opvoedtaken delen? Man werken vrouw thuis? Vrouw werken man thuis? Parttime? Het kan allemaal. We kunnen ons dus afvragen of er sprake is van een opgelegd rolpatroon, of vrije (natuurlijke) keuze.

    C). Motivatie en rolpatroon. Vaak wordt mannen verweten vrouwen te onderdrukken vanuit een seksuele motivatie. Een man wil zorgen dat de vrouw alleen met hem kinderen krijgt. Andere verwijten zijn sadisme, angst voor vrouwen, etc. De vraag is hoeveel hiervan klopt. Mannen hebben ook een rolpatroon. Namelijk vrouw en kind beschermen. Het is de taak van de man om zich te begeven in de boze buitenwereld. De omgeving moet veilig gemaakt worden voor vrouw en kind. Daarnaast moet er gewerkt worden zodat vrouw en kind te eten hebben. We kunnen dit in de volgende feiten terug zien.

    - Mannen vervullen vrijwel geheel alle gevaarlijke beroepen en zijn het leeuwendeel van alle werkongevallen. Bouwvakker, vrachtwagen chauffeur, scheepsbemanning, soldaat, etc.
    - Mannen leven korter. Mannen werken vaak fulltime terwijl vrouwen voor parttime kiezen.

    We kunnen ons afvragen hoeveel van het gedrag van mannen voortkomt uit 'foute' motivaties en hoeveel vanuit 'goede'.

    D). Het huwelijk. Is dit een middel om de vrouw aan de man te binden, of andersom? Of wellicht dat het een verbintenis is die door beide partijen omarmd wordt.

    E). Eenzijdige ongelijkheid. Is het puur de man die de vrouw domineert? Wie heeft de leiding in jouw relatie? Wellicht zit de ongelijkheid niet aan één kant. Neem als voorbeeld de echtscheiding. In veel Westerse landen zien we een patroon waarbij  de man het recht op zijn kinderen geheel verliest en slechts moet betalen, ongeacht de oorzaak van de scheiding (USA/CAN).

    F). Eisen mannen dat vrouwen er aantrekkelijk uit zien? Of is dit normaal (seksueel) gedrag? Mannen doen stoer om indruk te maken op de vrouw, en vrouwen staan voor de spiegel om indruk te maken op de man?

    H). Geschiedenis versus beleving. Het populaire geloof is dat vrouwen al duizenden jaren onderdrukt worden, en pas in 1960 zichzelf bevrijd hebben. Voor meer informatie hierover zie (artikel in ontwikkeling.) In het kort: voor 99% van de bevolking was dit in Europa nooit effectief het geval. Simpelweg omdat iedereen boer was. Het bestaan was hard en vrijwel geheel gericht op voedsel productie. Iedereen moest werken op het land, man, vrouw en kind. De man was weliswaar in theorie het eerste aanspreekpunt voor een buitenstaander echter net als nu varieerde de machtsverhoudingen per relatie. In sommige gezinnen was de man de baas, in andere de vrouw, en in een hoop werd de macht gedeeld. Alleen in de adel was er sprake van discriminatie omdat alleen deze klasse de luxe had andere activiteiten te ontplooien.
    In de industriële revolutie ging het welvaartsniveau plots scherp omhoog. Men hoefde niet meer keihard te werken op het land, vele nieuwe soorten werk kwamen beschikbaar.
    Deze werden initieel vooral door mannen ingevuld. Steeds meer vrouwen konden thuisblijven, destijds een absolute luxe vergeleken met werken in het veld. Gevolg was wel een vertekening van wie er belangrijk was in het gezin. Daarnaast bepaalden mannen het publieke leven. In historische gezien no-time (+/-15.000 jaar boer VS 200 jaar industrie) kregen mannen en vrouwen gelijke rechten en kansen (alleen in het Westen en i.i.g. op papier).
    Het idee van 2000 jaren na Christus alleen maar ellende en onderdrukking voor de vrouw is vals. Er is hier geen documentatie van nog uiting in historische kunst en cultuur.

    Opmerking ter info: er zijn ook bronnen die aangeven dat de grootste factoren in de ''bevrijding'' van de vrouw waren de 2 wereld oorlogen en de moderne (2-x-inkomen) industrie. Niet zozeer het feminisme.


  6. Verwarring over gelijkheid en gelijke uitkomst.

    We houden niet alleen van gelijke rechten. Eerlijk alles delen klinkt ook goed (communisme). Mensen zijn boos over het feit dat figuren als Bill Gates zoveel rijkdom hebben, terwijl wij zo weinig hebben (alleen maar onze woningen, auto's, ipads, vakanties, ziekenhuizen, scholen, etc. etc.).
    Echter iemand moet iets doen voordat er een ''alles'' is om te delen. Diegenen die iets doen, zijn die verplicht om af te geven aan de mensen die wellicht minder of niets doen? Zijn diegenen die initiatief tonen verschuldigd aan diegenen die hun volgen? Dat zijn goede vragen lijkt me.
    Bill Gates heeft Microsoft gestart. Klikken met de muis op een scherm i.p.v. commando's typen. Gevolg: gewone mensen kunnen computers gebruiken. Gevolgen hier weer van: het internet, mobiele telefoons + een mega hoop IT-banen. Heeft hij recht op zijn miljarden? Dat is moeilijk te zeggen. Kunnen verhoudingen tussen eigenaar en werknemer scheeftrekken? Uiteraard. Is het vinden van een balans handig? Wellicht. Moeten we zomaar mensen verplichten alles gelijk te delen? Iedereen dezelfde materiële uitkomst in het leven? Zie het communisme. Dit is uitvoerig geprobeerd in Rusland, China, Cambodia, Noord Korea, Oost Europe en Cuba. Gevolgen: lage productie en vele miljoenen doden (100+). Veel meer dan de Nazi's *. (schattingen lopen enorm uiteen in de publicaties die ik vond, wel stonden de communisten altijd bovenaan - uiteraard was de periode ook veel langer 1917-1989).


  7. Sentiment onder academici en intellectuelen (met name in de sociale wetenschappen).

    Communistische ideën genoten hoge populariteit in allerlei intellectuele kringen vanaf de tijd van de Franse revolutie tot het einde van de Sovjet Unie. De typische communist was een intellectueel met een relatief hoge levensstandaard en niet een arme arbeider die leed onder het systeem. Typerend aan westerse communisten was dat het voor velen slechts bij kritiek op het systeem bleef. Een systeem waar men zelf van genoot,  via o.a. vrijheid van meningsuiting en industriële producten. Hoewel men een systeem propagandeerde waar vervolging van anders denkenden een consequentie bleek, liepen deze mensen zelf vrijwel geen risico op vervolging in de vrije maatschappij. Dit type communist wordt ook wel de salontafel communist genoemd. 

    Communisme* heeft duidelijk verloren. Het is zowel economisch als moreel verslagen. Dat het opleggen van een gelijke verdeling zo ongelooflijk averechts bleek te werken was een bittere pil voor veel van de aanhangers in intellectuele kringen. De ego's konden dit niet aan. Hoezo ongelijk? Men ging eenvoudigweg communisme anders formuleren. En wel als identiteitspolitiek. In plaats van kapitalistische onderdrukkers versus de arme werknemers, is er nu de gediscrimineerde groep X versus de dader. De dader bepaalt hier het lot van het slachtoffer op dezelfde manier als in de klassenstrijd die Marx beschreef. Wetenschappers en intellectuelen begaan hierbij een cruciale fout door het verheffen van hun eigen (anti-status quo) sentiment boven verifieerbare resultaten.

    Met name onder sociale wetenschappers is er relatief grote aanhang voor de nieuwe theorien over onderdrukking en het oude marxisme. Hierbij moet opgemerkt worden dat vele traditionele maxisten kritiek uiten op de identiteitspolitiek. Ook is maxisme niet de enige invloed op identiteitspolitiek. Post-modernisme* en het nature-nuture* debat zijn ook belangrijke factoren. Een belangrijke stelling is bijvoorbeeld dat seksuele identiteit een construct is dat niets met de natuur te maken heeft.
    Dat de nieuwe ideologie de wetenschappelijke relevantie ondermijnt van de sociale wetenschappen en van de universiteit als instituut lijkt onomstotelijk. Zie dit voorbeeld of deze. Google zelf op identiteitspolitiek + sociale wetenschappen.


    *Het


  8. Jeugd en wijsheid.

    Je bent 20. Je studeert. Je bent duidelijk slimmer dan de kassa-juffrouw. Ook heb je fouten in je ouders waargenomen. Gevolg hiervan is een gevoel van intellectuele superioriteit. Jij weet het beter dan de massa, beter dan ouderen en beter dan de gevestigde orde. In plaats van de wetenschappelijke methode te hanteren voor het vergaren van bruikbare data, verzin je in 3 seconden hoe alles in elkaar zit.
    Vervolgens ga je dit via social media delen. Geheel zelfstandige denkers zoals jij volgen je als een kudde dieren. Yee. Wat goed. Het gebruik van het juiste geslachtsvoornaamwoord is ontzettend belangrijk. De (economische) strijd tussen het vrije Westen en het totalitaire China niet zo. De fundamentele Islam, tsja, dat is cultuur en daar moet je respect voor hebben. Ook is het zo moeilijk-moeilijk.


  9. Social media.

    Mensen gaan niet meer met elkaar fysiek in gesprek. Men zoekt online mensen op die jouw posts liken, en sluit mensen buiten die anders denken.


  10. Onwetendheid van geschiedenis.

    Voorbeeld: de slavenhandel. Slavenhandel in Afrikanen vond al 1000 jaar plaats door Moslims (o.a. Arabieren en Berbers) voordat het Westen hierin handelde. Uiteraard was die van het Westen omvangrijker. De schaal van slavernij is o.a. afhankelijkheid van de technologie van de dag en de omvang van een samenleving. Industriële revolutie betekende slavernij op een industriële schaal. Ook was de Westerse slavernij racistischer van natuur.
    Het westen is heel grofweg de eerste maatschappij die slavernij effectief afgeschaft heeft. We zijn tot inzien gekomen dat mensen in essentie (genetisch) hetzelfde zijn en je ook moeilijk kan zeggen welke cultuur voor de ogen van God beter is. O.a. de rechten van de mens en de verenigde naties zijn Westerse uitvindingen.
    Echter omdat de Afrika-Amerika slavenhandel de meest recente is, en plaatsvond in een tijdperk waarin levendige documentatie voor het eerst mogelijk was (foto en boekdruk) denken veel mensen dat alleen de blanke mens slavenhandelaar was en alleen de Afrikaanse mens slachtoffer. Dit terwijl Byzantijnen, Arabieren, Vikingen en Chinezen vrolijk in blanke slaven hebben gehandeld (en alle andere kleuren). In de moderne seksslavenhandel vormen Oost Europese vrouwen een relatief groot aandeel vanwege de armoede in die regio. Zie ook dit artikel van Rob Goossens, waarin de geschiedenis en huidige realiteit van de slavernij uitvoerig besproken wordt.


  11. Superioriteit van het gevoel.

    Er is altijd een spanningsveld tussen het gevoel gediscrimineerd te worden en meetbare discriminatie. Wanneer is discriminatie echt? Wanneer is het puur een gevoel dat iemand heeft? Zaken zoals discriminatie bij sollicitatie kan je relatief eenvoudig meten. Of een specifieke kassajuffrouw je anders behandeld of niet is praktisch gezien een stuk moeilijker. Het is in theorie meetbaar, maar zie maar eens een instituut te vinden dat tijd en geld heeft voor 1 kassajuffrouw. Doorgaans wordt wetgeving alleen gemaakt voor gemeten fenomenen. Dit is omdat gevoel een oneindigheid aan mogelijkheden heeft en subjectief van natuur is. Achter een gevoel kan een realiteit schuilen, maar pas na meting hiervan kan je effectief aanpassen.
    In de persoonlijke sfeer echter is het gebruikelijk mechanisme dat op individuele basis gevoelens kenbaar worden gemaakt en gedrag hierop wordt aangepast. Of te wel dat persoon 1 persoon 2 aanspreekt op zijn of haar gedrag. Of het gevoel nu correct of incorrect is. Zoals bij die kassajuffrouw. En pas is verder prima natuurlijk gedrag. Je kan in je persoonlijke leven niet alles gaan meten. Mensen reageren gewoon. Na een conversatie komen we er meestal wel uit, soms blijft de onenigheid bestaan maar zijn er verder geen serieuze gevolgen.
    Wat social justice strijders wel eens verweten wordt is dat ze puur uitgaan van gevoelens. Hun eigen gevoel bepaalt of iets discriminatie is of niet. Vervolgens eisen ze een wets- of beleidswijziging. Ze transporteren hierbij een mechanisme dat puur in de persoonlijke sfeer thuis hoort naar de publieke sfeer. Daarbij worden automatisch de nadelen van gevoelens meegenomen: willekeur, onzekerheid (i.v.m. niet meten) en oneindigheid. Je zou deze houding als volgt kunnen verwoorden: ik bepaal wat ik erg vind. Zodra ik dit kenbaar maak moeten jullie je allemaal aanpassen. Je zou het emotioneel narcisme kunnen noemen. Uiteindelijk kan het leiden tot de destructie van de rechtsstaat op basis van meetbare zaken, en overgaan tot een systeem zoals in het befaamde 1984 boek van George Orwell waarbij je gedachten stafbaar zijn.




Vergelijking



We hebben nu een aantal fysieke en mentale oorzaken benoemd achter identiteitspolitiek.
De lijsten zijn uiteraard incompleet. Ook zijn ze niet persé van toepassing op elke beweging. Wat we nu wel weten is dat er verschillende oorzaken mogelijk zijn en dus dat we bij elke beweging vragen mogen stellen omtrent de oorzaken achter de beweging.
Om te bepalen of identiteitspolitiek in het algemeen een goede ontwikkeling is kunnen we de genoemde oorzaken vergelijken met wat we nu hebben: de Westerse maatschappij.

Fundamenten van de Westerse maatschappij


  1. Vrijheid.

    Vrijheid in alles. Religie, mening, geluk zoeken, partner keuze, etc. De enige beperking: doe een ander geen fysiek of materieel kwaad.


  2. Persoonlijke verantwoordelijkheid.

    Je bent zelf verantwoordelijk voor je eigen leven. Niet iemand anders. Inzet moet van jezelf komen, niet van anderen. Je kan niet eisen dat iemand je iets kado geeft.


  3. Gelijkheid.

    Zowel sociaal als voor de wet. Zowel rechten als plichten. Tengrondslag hieraan ligt o.a. de realisatie dat het vrijwel onweetbaar is welke mens beter is dan een ander i.v.m. subjectiviteit, en dat het contraproductief is om hierin een bepaling te maken, o.a. voor het geluksgevoel en de productiviteit per individu.


  4. De rechtsstaat.

    Een staat waarin de rechten van de burger zijn geformuleerd in een grondwet en waarbij deze rechten beschermd worden tegen de staatsmacht. De staat moet zich evenals de burgers aan de wet houden. Ook zijn de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de rechtspraak van elkaar gescheiden om machtsmisbruik te voorkomen.


  5. De wetenschap.

    De wetenschappelijke methode als de bron van bruikbare data i.p.v. geloof, emotie of opinie.

Bedenk dat het hier om fundamenten gaat. Niet de praktijk. Het principe van gelijkheid biedt een basis voor bijvoorbeeld de strijd tegen racisme. Het is geen knop waarop men kan drukken zodat racisme nooit meer voorkomt.

Mogelijke valkuilen van de identiteitspolitiek


 Vrijheid van meningsuiting. Wetgeving voor taalgebruik en meningsuiting verstomt de conversatie.
Woordgebruik is individueel. Mensen passen zich aan vanuit reacties in de persoonlijke sfeer. De overheid heeft hier niets te zoeken.
Kennis en wijsheid komen juist uit een vrije wetenschap en vrije discussie. Mensen groeien juist door tegenstand. Niet door bescherming. Het opleggen van politiek correcte meningen en gedrag heeft niet heel veel zin. Niemand durft meer iets te zeggen.

Verantwoordelijkheid. Identiteitspolitiek ondermijnt de persoonlijke verantwoordelijkheid omdat het de slachtofferrol stimuleert. Het verteld grote groepen mensen dat hun kansen om zelf iets te bereiken minimaal zijn vanwege externe onderdrukking (huidskleur discriminatie) of een vermeende eigen natuurlijke zwakte (vrouw versus man). Het verteld ze dat ze hun hand moeten ophouden voor compensatie richting een vermeende onderdrukker. Hoewel de ene groep slachtoffer kan zijn van de andere is een slachtoffer houding heel iets anders dan slachtoffer zijn. De geschiedenis en de psychologie wijzen uit dat alleen mensen die in hun eigen kracht geloven iets bereiken.

Gelijkheid. Het is juist een streven in het Westen om te zoeken naar wat ons verbind, i.p.v. te benadrukken wat ons scheid. De paradox is dat identiteitspolitiek juist verschillen benadrukt, i.p.v. wegneemt. Zelfs de meest arbitraire verschillen zoals huidskleur. In plaats van het idee ''kleur doet er niet toe'' let men juist op kleur. Dit is namelijk de identificerende eigenschap van een x-aantal slachtoffer groepen.

De rechtsstaat. Onze rechtsstaat is gebaseerd op fysieke en meetbare fenomenen. Emotie gelijkstellen aan een meting ondergraaft de rechtsstaat. We kunnen geen wetten en beleid maken op basis van wat iemand voelt. Dan is het einde zoek.

Wetenschap. Het weglaten of niet weten van gegevens leidt tot willekeur in de wetgeving. Bijvoorbeeld het vragen om compensatie lijkt vanuit de geschiedkunde niet correct. Neem ons Nederlanders. Grote slavenhandelaren ooit. Moeten wij Afrikanen geld geven? Of onze huizen? Tsja, wellicht... maar... wie compenseert ons voor de Romeinen? En voor de Vikingen? En de Duitsers? En de Japanners? Die hebben ons binnengevallen en regelmatig tot slaaf gemaakt. Elk ras en vrijwel elk volk is zowel onderdrukker als onderdrukte geweest.  In Amerika komt wel eens de slogan ter sprake: Get over it. 

Fysieke oorzaken versus de fundamenten


Voor fysieke oorzaken is de kans groot dat de bestrijding hiervan altijd zal aansluiten op de grondslagen van de Westerse maatschappij. Namelijk op die van vrijheid, gelijkheid en de rechtsstaat. Wel moeten we waken voor het ontstaan van een identiteitscultuur of een slachtoffercultuur. Wetgeving moet er naar streven onnatuurlijke verschillen weg te nemen en mensen in hun kracht te zetten. Taalgebruik is hierbij belangrijk. Het is niet handig specifiek rechten voor homo's of Marokkanen te definiëren. Het is beter mensenrechten uit te werken. Daarnaast is het belangrijk geen zwakheid als eigenschap van een groep op te geven (behalve voor kinderen). Dat ondermijnt de eigenwaarde en mogelijk de productiviteit.

Mentale oorzaken versus de fundamenten


Voor de genoemde mentale oorzaken kunnen we stellen dat deze niet aansluiten op de Westerse maatschappij. Ze zijn subjectief, emotioneel of een resultaat van een ondermaats kennisniveau. Het is geen goede ontwikkeling om identiteitspolitiek toe te laten mocht deze één of meerdere mentale elementen bevatten. Deze zullen er eerst uitgefilterd moeten worden.


Toekomst


Waar gaat het heen? Dat is koffiedik kijken. Er zijn wereldwijd zoveel economische, technologische en sociale veranderingen. Het tempo van de veranderingen ligt ook steeds hoger. Dit is een natuurlijke eigenschap van de mens. Hoe meer mensen, hoe sneller de verandering (tenzij onderdrukt vanuit een politieke visie zoals communisme, salafisme, etc.).

Nederland


Voor Nederland lijken de gevolgen vooralsnog ''mee te vallen''. Mede omdat we op dat gebied al een hoop deden vergeleken met landen als Amerika. Denk aan positieve discriminatie bij de overheid en politie. Wel zijn er al identiteits- en slachtoffer partijen. Denk en Bij1 zijn hier (eigen mening) een voorbeeld van.


Toetsing


Welke beweging is goed? Welke niet? Er zijn er zoveel... Dit blijft een subjectieve zaak. Of toch niet. Men kan in veel gevallen objectief meten of een probleem bestaat of niet. Jij als lezer kan in ieder geval bekijken of je fysieke en/of mentale kenmerken weet te bespeuren in een beweging.

Slot


We hebben alle vragen beantwoord. Er is echte discriminatie in de wereld. Dit is zo oud als de mens. Het is productief om mensen zoveel mogelijk gelijke kansen te bieden en dus hier zoveel mogelijk iets aan te doen. Verder zijn er een hoop groepen die te maken hebben met sociaal-economische misstanden of (oorlogs)geweld. De strijd hier tegen is nobel en nuttig. Onze Westerse waarden vormen een uitgangspunt hiervoor.
Identiteitspolitiek is echter een fenomeen met veel potentiële valkuilen. Bij het aanpakken van meetbare misstanden blijft het een kunst om te vermijden dat verschillen juist benadrukt worden of dat groepen zich als slachtoffer gaan gedragen. Daarnaast leent het zich voor allerlei minder fraaie menselijke trekjes. Narcisme, sadisme, onwetendheid, willekeur, het vervangen van feiten door emoties, etc. 

Ik wil niet stellen dat de meeste klachten ongegrond zijn. Nog dat de motivaties om te protesteren allemaal mentaal zijn (zonder fysieke realiteit). Puur dat de conversatie het beste kan plaatsvinden op basis van wetenschappelijke kennis, en het liefst zonder emotie.

Laten we als afsluiting het voorbeeld van facebook nemen. Is het toekennen van 71 geslachten  een voorbeeld van te ver gaan? Individuen zijn ongelooflijk complex. Men wil elementen die in de persoonlijkheidsleer thuis horen opeens verheffen tot seksuele identiteiten die in woord en daad beaamt moet worden. Wie help je daarmee? Wellicht de 1% van de 1%. En dan moet 99.99% zich aanpassen. Dit lijkt een geval van te weinig kennis en teveel emotie.
Het feit dat wij in het Westen aan dit soort kwesties meer energie besteden dan aan bijvoorbeeld de rechten van de vrouw in de Congo of in onze eigen Moslimgemeenschappen doet denken dat we te maken hebben met twee groepen onrechtbestrijders. Mensen die hun tijd en moeite opofferen om soms met gevaar voor eigen leven iets te doen aan schrijnend leed, en zij die vanuit een comfortabele omgeving graag anderen de les lezen. Je kan een echte held altijd van een SJW onderscheiden door te controleren of ze daadwerkelijk iemand helpen, of voornamelijk bezig zijn met het bestraffen van anderen op basis van hun gedrag. Bedenk dat de telefoon die je gebruikt direct verbonden is met het leed in de Congo. De lijn tussen de noodzaak voor 71 genders en leed is wellicht minder makkelijk te trekken. 

Wat gaat de toekomst voor ons inhouden? Meer gelijkheid en vrijheid in de wereld? Of krijgen we een gedachte politie in het Westen? Komt er een focus op fysieke misstanden, of op individuele emoties? De tijd zal het leren. Succes :).


Bronnen
(dit zijn er heel veel en ik weet ze lang niet allemaal meer)

Info over de wetten

YouTube discussies

Leuk

Posted by at

1 comment:

Thank you for your reaction.

Subscribe to: Post Comments (Atom)