Monday, November 23, 2015

By virtue of mass production: Artists, fame and fortune

















By virtue of mass production: Artists, fame and fortune

Entertainers used to operate locally. In medieval times and before, showmen and showwomen travelled from town to town, or from patron to patron, in order to perform their arts. They themselves rarely accumulated fame. Sometimes their plays, songs and dances did. On the social ladder they were below the level of town folk and nobility. Perhaps one step up from a lowly farmer.
In the renaissance opera singers and writers, painters and composers gained some level of fame as their art was shown not just locally, but internationally. Music, plays and paintings could be transported and copied more easily. The printing press, new modes of transport and more intense international relations were instrumental.
In the modern age religion, kings and queens dissapeared. However since the avent of mass production a single performance from one artist can reach the multitudes. The creative efforts and personality of a single person can now fill all of our hearts with awe, wonder, lust, jealousy and worship.


Does this make the artist special, more than before?
Do they really posses the virtues we instill them with?

Perhaps.

Some are perhaps great; intelligent, creative, nourishing, enlightening. Others are just average. Industry does one thing for the arts: selection. In medieval times there were many small bands of entertainers travelling the countryside, much like the many rock bands of today.  Like those very best selected to perform for the king, industry selects the artist that is the best for your television screen. However, where selection presented to the king was based on merit, the selection for us today is based on economics. How much money can the star produce?

In the early days of rock, artists led the way, and producers followed. Those with the most grass roots appeal became the most produced. The entertainment industry was build on their labor. This however changed. The true industry was born. Factories now make artists. The modern artist is a product, or perhaps more accurately, part of a product. Based on the target audience, industry crafts specific products. These are tailored to our likes and wants, much like ikea furniture, apple iphones, and gucci handbags. The part that is formed by the artist can vary from large to small. Some artist might be merely a face, or a look, a style, with everything around them produced. For more discerning audiences, perhaps a measure of 'the real thing' is required to make a buck.

Artists today display the same range from great to average as in medieval times. However the industrial selection process makes it very hard to determine if a specific artist is 'great' or simply part of a great product.


Do modern artists deserve their fortune?

Medieval performers could only hope to collect from small crowds at a time. For some, their efforts were sufficient to make a living, others had to supplement by working as day laborers.
The performances of modern artists can be copied. This is the essential difference. The same amount of labor results not in one product, but in as many as can be sold. They do not have to go from town to town, their products can simply be shipped out in a box or streamed online. Ofcourse, concerts are still very popular, but industry makes its money from copying.

Modern artists do not deserve their fortune based on the amount of work they put in. The work of a plumber can not be copied. It would be ridiculous to suppose that simply because your labor can be copied, you deserve riches. Perhaps an ordinary salary would be more fair, just like any other industrial employée.
However you could argue that it's more like winning the lottery with a good deal of effort put in to improve your chances. Artists do work hard to get noticed, to be talented enough, or profitable enough to be picked up by the industry. In that sense, the riches are perhaps 'deserved' or better said: won.


In conclusion
Our modern gods are so by no virtue of themselves. Their fame and riches are simply a consequence of mass production. Their art is always at least one thing: a product.


Thursday, November 12, 2015

If not gun control, what then is the answer?









This article is a response to the Friday, April 20, 2007 Los Angeles Times article of James Q. Wilson 'Gun control isn't the answer'.

It was offered to the LA Times but no reply came forth. Admittedly, it was poorly written. A new version is posted below.





If not gun control, what then is the answer?


James Q. Wilson responded in his article 'Gun control isn't the answer' to gun related tragedy at Virginia Tech, 2007. After listing a few internal and foreign sources of criticism on America’s gun policy he proceeds with examining the feasibility of gun control, its possible effects and some pros of gun possession. He concludes that the identification of volatile personalities should be more vigorously pursued instead of opting for an easy solution.
Though Mr. Wilson in his article presents arguments that support his case of gun control not being the answer, he does not for his solution to put more effort in the identification of volatile personalities. Without exploring the merits of this solution it too seems an easy off the batt policy choice.


Basics

Let's get back to the basics. The problem we face seems obvious. Dysfunctional individuals committing violent acts that leave deep wounds in a community. A salient fact is that the vast majority of these events occur in the US. Another fact is the prevalence of guns in the US. However, guns by themselves do not kill people. Killing is a human action. Perhaps these violent acts are the symptoms of an underlying complex problem.
Guns have always been part of the fabric of America. The right to bear arms is a historic right. The Canadians have guns too and far less problems. However they also have much stricter laws in place. 
People make easy conclusions and like quick solutions, no matter the complexity. Various camps can be detected in the discussion about gun control. Proposals range from banning guns entirely to arming teachers. A solution we all agree on seems far off. One thing is clear though, everyone wants these horrible mass shootings to stop. Another is that the vast majority of citizens would rather see guns in the hands of good people then bad.

In order to get to a solution that works we must acknowledge the fact that the issue of gun violence is more complex than it seems at face value. We first must understand the issue before we can propose a solution. We can start by asking basic questions in order to develop a broad perspective of the problem. What, when, why, how, who, were?
Why does U.S. society produce so many gun related incidents? What in any society produces these kinds of people? Who are these people and what happened to them? Has the problem always existed or is it relatively new?
A complete analysis is beyond the resources of this writer. Instead I will mention a few obvious factors and show that from these we can already refine our view of the problem and it's possible solutions from that obtained in the article of James Q. Wilson.


Factors

Western society is based on capitalism. This system works via competition and enterprise as the main engines for creating material wealth. Note that these forces are not limited to the labor market or industry, one can clearly see they are a major part of social life as well. There right clothes, the right attitude, the right connections, the best body, you name it. It’s all on MTV. The good looking winner that takes charge is placed on top of the idolization charts, while the below average loser that lacks initiative is at the very bottom.
In the U.S. competition and success have become virtues by themselves. Cooperation and failure have become vices. For example socialism has become a dirty word. Evidence of this can be found in popular media output, and in the very structure of U.S. society. Compared to Europe for example, the U.S. has few social and economic safety nets and few labor laws protecting the rights of the employee.
Mentioned often in Comedy Centrals' The Daily Show and HBO's This Week Tonight is the subject of taxation versus income and the attitudes of all parties concerned. Taxation is as much the result of competition among social groups as it is of logic and goodwill (T.S. Adams, Ideals and Idealism in Taxation, 1928, The American Economic Review). Since the 80's the rich have secured more income, more capital, lower tax rates and more power as a litigant in the taxation process. The middle class and the poor, almost exactly the opposite. However common people interviewed about the idea of increased taxation with increased wealth, were opposed to this idea. The root cause as supposed in these programs, was that Americans believe in a winner society, and expect themselves to be one of the future winners – completely disregarding the fact that being rich depends on a large group being not - and their chances being slim to none.
In Europe, socialism is an accepted influence on policy making. The idea of the group combining some but not all of the resources of it's individuals to greater effect seems logical. The fact that we all may fall on hard times, often due to forces beyond our control, seems self evident when flipping through the pages of history. Help from the group seems the logical solution and the moral thing to do. Helping makes you part of society.
In the Netherlands being rich is viewed from a very neutral perspective, or so we assume.. It's OK to be rich, to have wealth, houses, cars, companies. However you should not flash it too much, and we can't all be winners. Part of your success comes from commoners. The people making and buying your products. Consequently the richer you get, the higher the tax rate. In addition, we can't all be born with a golden spoon in our mouth. Every person should have access to quality education and healthcare, no matter one's social economic standing. Education gives an individual the opportunity to determine one's own fate. It maximises your chances.
In strong contrast, socialism has been a curse word in American politics for almost it's entire existence. The idea of the government giving money away to those in need seems sacrilege too many on the right. Teaching a man to fish free of charge seems a mute phrase from a long forgotten book. Schools and students do not have equal access to funds and teachers. Telling a unfortunate person to just work hard seems to be the only rhetoric that goes around. If you are poor, it is your own fault. Those who want handouts are moochers. Any opposition to this ideology is marked by a special curse word that mutes all conversation: socialism. Example: the discussions of ObamaCare. Surprising attitudes for a Christian nation.
In summary, Americans place less value on social behavior in the interest of the community and more on individual strive.

Next, western society is based on individualism. We value the individual, the person as a single valuable entity capable of making its own choices independent of others and responsible for its own accomplishments. With that comes a respect for personal space, even extending towards our children who are largely allowed to live in their own individual world at school and on social media. Varying from parent to parent there can be little or no oversight at what actually goes on in the childs social world. These social worlds can be highly competitive and cruel at times, and people do find themselves in the outcast spot, or are simply ignored all together if they can’t play the social game. After school, individuals may face similar circumstances at college and work.
Furthermore we usually live in a single family household with few relatives having any strong presence in our lives. Most relatives have few options for social control, if any. The Mom and Dad of the modern familiy are often at work.
In combination with the ideal of the beautiful achiever this individualism without oversight can have devastating results.
Asian societies in comparison are largely based on collectivism where the individual is subservient to the group. Family values and loyalty play key roles. Every individual is subject to a high degree of social control in the extended family, at school and at work. Any developing problems can be detected and dealt with early. Competition in countries like China is as strong as in the US, if not stronger. However this competition is mostly limited to economic, scholastic and gymnastic achievement, not so much social achievement. There is little pressure to be a cool winner in the way we perceive one, and a lot of pressure to be an athletic nerd, devoted to family goals. Those individuals that do suffer a breakdown and slip through the detection grid, often commit suicide. One could ask the question that if guns were available, would they act out against others?
In summary, competition among western teens is more focused on the social sphere, while in Asia it is more focused on scholastic achievement. There is also a higher degree of social control.

In all societies mental illness exists. However, the degree of detection and the availability of treatment varies. Compared to many European countries and Canada, the US has less effective detection, and lower availability of care.

The history of gun ownership in North America is longer than the history of the United States. The pioneers had access to firearms. They were used for defense and hunting. The militia played an important role in overthrowing the British rule, and in the civil war. Gun ownership by citizens has been part of the fabric of the nation, and has played important historical roles. Gunshops are everywhere and acquisition is easy. Anyone can get a gun, no matter their criminal or mental health records, let alone their possible extremist views (Aaron Smith, 2015, money.cnn.com). I have no data on gun violence in Canada. I do know however that non-criminal gun related incidents are more common in Finland and Germany, where guns are available to the public, than in the Netherlands, where they are not.


Doing the math

Were there are winners there are losers. Opposite to success there is failure, and when the world around you values success to an extreme level, failure can create high negative emotions such as stress and depression. These troubled individuals are created because of the stress of living in a competitive society, sometimes in combination with preexisting psycho-pathological factors or extremist views. Because of a lack of early detection and prevention they simply slip through the cracks of society and are allowed to fester in their own misery until they explode. Their existence is a function of society; the way we live together, the demands we make of each other and our willingness to help. Simply put, the problem will not dissolve by means of any single quick ‘solution’.
The fact that guns are widely available to anyone in the U.S. is certainly a facilitating factor. In other societies individuals like the student at Virginia Tech might exist, but being unable to procure a firearm they would have to act out their frustration using less lethal weaponry. However as we now can see guns are certainly not the sole cause of the problem.


What do we have available in solutions if any?

For one we could decide to drastically alter our society. Instead of 'capitalist values' we could get the media and school systems to put more stress on social values. Parents could be advised on how to raise their children. Churches could preach the way of Christ more diligently to their congregations. Large scale social safety nets could be put in place, both economic in nature and in ways of mental health care. Nobody gets left alone and no one will have to feel dissatisfied with their environment. That would most likely significantly reduce the number of violent (non-criminal) persona.
However we could ask ourselves if it would really be wise to so alter our society just to solve this problem. Are there any benefits to the way it currently is?
The competitiveness of American society in all facets of life does make it the strongest nation in the world, leading in most economic and scientific fields. The competitive nature of its people provides it with a constant supply of new initiatives and improvements to the quality of life, even if this quality is not always widely available.
The cost of a complete overhaul of US society solely to eradicate the occurrence of gun incidents such as one at Virginia Tech would be high, both in terms of economics and freedom. Also it would not be a quick solution. It would however be feasible. If Canada can do it, it is likely the US can also do it.
This writer then too arrives at Mr. Wilson’s quality of solutions. We know roughly where the problem stems from. We also know not a lot can be done to prevent it completely, unless we are willing to change a great deal. The cost of realizing a trouble free society in combination with public gun ownership would be high.
Creating and improving detection systems to deal with the fallout of our individualistic society seems far more cost effective than alteration. However, this might be more difficult than at first glance. You can't simple install something that operates like a metal detector for mental health in every public place. Even if that were possible, it still would be expensive, and you can't secure streets with it.
Other cost effective solutions would be effective background checks and fixing the gunshow loophole. We could make safe gun storage mandatory, perhaps even require owners to store their guns at local collection points, such as shooting ranges.
Ultimately, completely banning guns from a society of 300.000.000 people and 300.000.000 guns would solve the problem and still be less complex than changing society.


Conclusions

Gun violence is a complex issue. We can't have gun ownership without incidents in our current society. There are a number of easy solutions available that would stem the flow of incidents. The hard solution could achieve a more peaceful society in harmony with public gun ownership. However fears can be raised that we might lose our competitive edge if we govern and act more like ''socialists''. Perhaps the true question we need to examine is this: is there a way to have a nicer society without losing our edge?


Addendum

This text is only intended to encourage thinking about the issue, and appreciate it's complexity. Not all questions are raised, not all factors are discussed, not all answers are given. Such as: has the problem always existed or is it relatively new? What in any society produces these kinds of people? Who are these people and what happened to them? Food for thought.



A Dutch Foundation Main Page


Society
History
Religion
Business
Politics
Science
About this blog: i am fascinated by anything concerning human behavior, specifically on the cultural level. I strongly believe that given any subject you can discover it's information content by carefull analysis, using the scientific method and logic. It's all about asking the right questions. I like to explore subjects and attempt to give an objective analysis, without opinion or emotion.  

I do experiment with different styles of writing. In each article you may find the same setup of introduction, questions, analysis and answers. Ofcourse, i am a flawed individual with my own personal and cultural biases.  This blog it as much a way for me to practice my hobby, amateur philosophy, as it is to stimulate thought and discussion. I hope you enjoy it. Please feel free to comment.

About the title: i believe that you can use analysis based on logic and data to provide a foundation for a healthy discussion, or even practical solutions. Only via analysis can you answer the important questions of 'what is it that it is', 'what does it that it does' and 'how did it come to be'. Opinions and emotions are normal and can be useful, as long as they are recognized as such. They can serve as startingpoints for exploration, but never as a result. I like to participate in creating this foundation globally. Since i am from the Netherlands, my bit is called a dutch foundation.

My choice of pseudonym is the fictional character of Dirty Harry. The reason is this movie quote: ''Man's got to know his limitations''. DHC stands for Dirty Harry Callahan.

Dutch-English: most texts are based on material i wrote years earlier, purely for myself. My studies and alot of social contacts were in English, and my native language is Dutch. As a consequence the texts were written either in English or in Dutch. Writing in either language has personal advantages and drawbacks. I will attempt to (re)write all texts in English.

Changelist:
12/2016-01/2017. Added a few new articles. Almost done with the human mechanics bit. Promise to blog about different topic ASAP.
14/06/2016 Added a dutch article. Appologies to my English readers. It concerns a uniquely Dutch issue, closely related to discrimination.
23/05/2016 Redesigned the link lists table. Moved a few articles around.
02/05/2016 Many new articles. Posted communication options above each article. Again, posting reactions does not work for users outside the google network. Can't seem to fix it.
12/11/2015 Page added with links to all articles. All articles now have a link to this page.
14/11/2015 Reactions still don't seem to work. Working on it.
15/11/2015 Reactions work after resetting widgets. 
24/02/2016 Seems reactions are broken again. Not all platforms can react. Reset widgets, no idea if it helps. 
08/03/2016 Played around with different looks for the blog. Can't seem to make the title space smaller, or auto resize images.

Contact: E-Mail / Facebook / Twitter

Monday, November 2, 2015

Argumenten met betrekking tot Religie Addendum: Geloven in het onbekende.






















Addendum: geloven in het onbekende.

Over mijzelf
U kunt zich afvragen, is de schrijver van deze tekst gelovig, of atheïst? Ik moet u eerlijk bekennen, geen van beide. Ik geloof niet in een van de bekende goden, ik volg geen der bekende religies. Ik ben overtuigd dat het huidige religieuze spectrum een creatie van de mens betreft, inclusief de aard en voorkomen van de goden. Hoewel ik van plan ben in verdere teksten dieper in te gaan op het bestaan van Goden en hun relatie met de mens, hieronder toch een stukje tekst.

Over het niets
Heeft u ooit nagedacht over het niets? Nee..? Kunt u zichzelf voorstellen: niets. Denk er even aan. Niets. Er is geen.... Nee, het werkwoord zijn is niet van toepassing op niets. Niets in de algemene vorm. Helemaal niets, geen gedachte, geen besef, geen ervaring, geen materie, geen persoon die over het niets nadenkt. Ik heb het dus niet over slechts de afwezigheid van zichtbare materie. Ik heb het over niets. Kunt u het nu voorstellen? Nee, dat kan niemand.

Over het iets
Stel je nu voor: iets. Wij zijn iets. We kunnen stellen: het iets bestaat. Wat we niet weten: de bron van het huidige iets, zoals wij dat ervaren. Komen wij uit het niets? Hoe kan het, dat vanuit het niets, iets ontstaat? Of was er iets voor ons? Je kan wild speculeren.

-wellicht is het iets een constante, altijd zo geweest, en zal altijd zo zijn. Slechts ons besef veranderd.
-je kan stellen, het iets komt voort uit een Godheid. Die Godheid komt voor uit....? Huh? Tsja nu hebben we een probleem.
-het iets heeft de vorm van een cirkel, het is continu en oneindig. Wellicht de verklaring voor PI, en het feit dat hoe klein je ook gaat, of hoe groot, alles om de cirkel vorm lijkt te draaien.

Ons huidige bewustzijn dekt het volgende.

Er was iets, God of niets → big bang of God → basis materie → geavanceerde materie → sterren en planeten → ontstaan van leven → miljoenen jaren evolutie → leven met bewustzijn → de mens.

Uitleg termen
Basis materie: het ontstaan van detecteerbare elementen die we protonen, elektronen etc. noemen. We weten nog steeds niet wat hun natuur en inhoud nu precies is. We kunnen ze waarnemen en hun waarneembare gedrag voorspellen.
Ontstaan van leven: een gebeurtenis waarbij materie die we 'levenloos' noemen georganiseerd werd in een configuratie die we 'levend' noemen en het gedrag der levende dingen vertoont, dat wil zeggen, gedrag vanuit de mogelijkheden van de configuratie, gedrag vanuit een wil of doel, los van de automatische doelloze basis chemie der elementen. Onderdeel van deze configuratie is een vorm van programmering die we DNA noemen, die niet alleen de fysiek vorm bepaald, maar voor de eenvoudige soorten ook het gedrag. Deze programmering kan voor hogere soorten uitgebreid worden vanwege de faciliteit die we een neuraal net noemen. Hersenen. Bij hogere soorten ontstaat in die hersenen een bewustzijn of ziel. We weten echter nog steeds niet wat leven is, wat leeft, wat een ziel is, hoe een neuraal net tot behuizing van een ziel komt. Ik weet alleen dat ik leef, omdat ik voel. De oorzaak, houdbaarheid en natuur van mijn ziel is mij onbekend. Wel weet ik dat ervaringen mijn bewustzijn en gedrag opgebouwd hebben. Wat we ook niet weten, is of die levende configuratie spontaan werd gevormd, als gevolg van kans. Of dat deze inherent is aan de basis materie, de natuurwetten of een creatie van een hoger wezen.
Leven met bewustzijn: runderen, primaten en walvissen hadden lang voor de eerste mens al aantoonbaar zelf bewustzijn.

Iets, niets, ons denkraam*
Het fundamentele probleem voor de mens blijft: oorzaak. Wij denken in oorzaak en gevolg. Hoe kan uit het niets, iets ontstaan? Onmogelijk. Hoe kan een iets altijd hebben bestaan, zonder oorzaak, zonder dat hiervoor, iets anders is geweest? Onmogelijk. Als je oorzaak en gevolg lang genoeg natrekt, moet je bij een bron komen. Ergens moet het toch ophouden. Elke oorzaak → gevolg heeft weer een oorzaak en weer een oorzaak en weer een oorzaak is niet voor te stellen. We bouwen een huis vanaf de eerste steen. Iets moet het begin zijn geweest. Maar..... wat was de oorzaak van dat begin?
Zie nu hier, ons fundamentele probleem. Oorzaak en gevolg denken is niet instaan het bestaan te verklaren. Echter oorzaak en gevolg denken is inherent aan de menselijke natuur en de direct waarneembare natuur. Wij zijn wezens die tijd als lineair ervaren. Herfst komt voor winter, geboorte voor de dood. Alle levens processen en chemische processen zijn ogenschijnlijk georganiseerd in een oorzaak-gevolg relatie. Entropie zelf, is de verdeling van energie over deeltjes, en deeltjes over de ruimte. De natuurlijke richting van de entropie is altijd toename, energie verdeelt zich vanzelf gelijk over alle deeltjes, en alle deeltjes gelijk over de ruimte. Het iets zelf, heeft ogenschijnlijk een lineaire natuur. Oorzaak en gevolg.
Een gerelateerd denken is wetmatigheid. Wij hebben de drang alles voorspelbaar en dus beheersbaar te maken. Continu zijn we opzoek naar wetmatigheden, en bij ontdekking stellen we deze wetten op in schrift en onderwijzen ze aan ons kroost. Wellicht is wetmatigheid een beperkte visie van het bestaan.

Wat blijft er nu voor ons over? We hebben geen idee waar het iets vandaan komt. Wat we wel weten, en wat zo opmerkelijk is voor ons, is dat uit levenloze blokjes, atomen en moleculen, levende organismen ontstaan. Organismen met een bewustzijn, met gedachten, en met … o zo onwaarschijnlijk, een moreel beseft van goed en fout. Hoe kan een LEGO blokje in hemelsnaam de capaciteit verkrijgen iets 'goed' te 'vinden'?? Dit morele besef doet mij als geen ander feit raden naar de natuur van de mens en het universum.
Een gerelateerd besef is dat wij mogelijk niet de capaciteit bezitten, huidig, om die natuur het doorgronden.

Over wetenschap
Wat is wetenschap? Wat is de wetenschap? Wetenschap betreft de verkenning van de fysieke en van de menselijke natuur. Geologie, astronomie, fysica, maar ook psychologie, geschiedenis en antropologie. Wetenschap heeft als doel het vergaren van macht over onszelf en de natuur. De huidige wetenschappelijke methode berust op het principe van falsificatie. Dat wil zeggen, als jij een theorie verzint, hoe iets werkt, dan is deze te testen in een experiment of observatie. Je documenteert precies wat je doet. Vervolgens kunnen anderen je experiment herhalen en ontkrachtten of bevestigen. Een theorie die niet te testen of ontkrachtten is, is nutteloos en wordt verworpen. Je kan zeggen dat een mannetje in de krabnevel alles gecreerd heeft, maar dat is nu niet te ontkrachten. De theorie heeft geen waarde. Je kunt van alles beweren, maar zonder de mogelijkheid te testen kan je er niet op bouwen. Religie krijgt vaak dit verwijt toegespeeld.
Elke theorie loopt het reële risico achterhaald of verworpen te worden. Een theorie zegt nooit hoe iets daadwerkelijk werkt, een theorie beschrijft niet de exacte volledige onmiskenbare natuur van een object of fenomeen. Nee, een theorie beschrijft voorspelbaarheid in voor ons observeerbaar gedrag en/of materie. Observeerbaar met onze huidige methodes en capaciteiten.
Als gevolg van die falsificatie worden vele theorieën herzien of verworpen, ook die lange tijd goed dienst deden zoals Newton's theorie van de zwaartekracht. Religie bevat theorieën, vaak in de vorm van aannames, hoe de wereld of iets in die wereld werkt. Deze theorieën lopen eenvoudig weg het zelfde risico ontkracht te worden gelijk aan elke andere (wetenschappelijke) theorie die iets in de wereld beschrijft.
Wetenschap is dus niet de vijand van religie. Religie en wetenschap staan niet tegenover elkaar als aparte manieren van leven in de wereld. Religieuze theorieën sneuvelen bij toeval tijdens de voortgang van de wetenschap. Bepaalde religies zoals Hindoeïsme zijn minder kwetsbaar voor wetenschappelijke voortgang dan andere zoals de 3 monotheïstische religies, simpelweg omdat men meer ruimte overlaat voor het onbekende, het niet weten, het vage en ondefinieerbare.

Mijn religie
Wat ik niet weet noem ik God. Het feit van ons morele besef is voor mij voldoende om aan te nemen dat er meer is dan blokjes, die toevallig, en zo maar, gingen 'leven' toen ze wellicht ten gevolge van kans, werden samen gesteld in een bepaalde vorm. Een gerelateerd besef is dat wij mogelijk niet de capaciteit bezitten, huidig, om die natuur het doorgronden. Of het nu zo is, dat de intrinsieke natuur van de basis elementen, het universum, het iets, de oorzaak is van het leven, of niet, het blijft opmerkelijk dat ogenschijnlijke levenloze blokjes samengesteld kunnen denken en voelen. Als dit mogelijk is, en dat is het want wij zijn, wat is er dan nog meer mogelijk? Bovendien heeft dat dode universum dan toch iets wat ons ontgaat, een bepaalde eigenschap of kracht, waarbij een bepaalde organisatie van levenloze objecten leven krijgt. Het is logisch aan te nemen dat er meer mogelijk is dan ons bewustzijn, en logisch aan te nemen dat de natuur uit meer bestaat dan levenloze materie en koude natuurwetten.
Je kunt verder gaan met speculeren. Wellicht is het organisatie zelf, de relatie tussen elementen, welke leven bevat. Leven is niet anders dan een 'emergent property' van de organisatie van blokjes. Dat wil zeggen, als je elementen met gegeven eigenschappen combineert, kan er een eigenschap ontstaan los en bovenop van de originele eigenschappen. Wellicht is het, als je de gevolgtrekking verder afspeelt, de gedachte zelf die leeft.
Hoe je ook speculeert, je kunt op elk punt in de discussie nu aangeven dat God de oorzaak is. Maar dat is puur een actie van het blind plaatsen van een object met onbekende inhoud op de kaart van een grotendeels onverkend gebied. Jij weet niet wat God is, zijn invloed, zijn wil, zijn oorzaak en gevolg. Mijn tekst over religie toont dit aan. Echter, ik weet ook niet wat God is. Je kan gelijk hebben. Het bestaan van hogere wezens of wezen is niet uit te sluiten voor de huidige mens. Nog hun door u vermeende natuur en wil. Echter het blijft pure speculatie om God de een of de andere inhoud en plaats te geven. Het bewijs dat het om speculatie gaat, in de meeste gevallen, ligt in het feit dat er zoveel religies zijn. Wellicht is één de juiste. Je komt uit bij tekst 3.
Het is aannemelijk dat er iets is, meer dan wat wij nu weten. Zoals ik eerder aangaf, dit iets noem ik, bij gebrek aan een beter alternatief God. Ik claim geen kennis van God, alleen het besef van het bestaan van meer. Ik zou God gewoon weg het onbekende kunnen noemen. Maar mijn persoonlijke vermoeden is -gezien dat wij aannemen pas echt te leven met een bewustzijn, en ons bewustzijn de wereld opspant*, en de vermeende onwaarschijnlijkheid dat het bestaan, het iets een koude gebeurtenis is gelijk aan het samenvoegen van proton en elektron- dat er sprake is van een wil. Wat anders dan een wil geeft zin aan het bestaan? Een wil lijkt mij een logischere bron van bestaan dan het ontbreken van wil. Ik kan nog niet precies uitdrukken waarom. Is de wil een consequentie van levenloze materie, of levenloze materie de consequentie van een wil? Geen idee. Misleidend heb ik deze sectie 'mijn religie' genoemd. Zoals u begrijpt, betreft het een geloof, of beter gezegd het openhouden van een mogelijkheid.


Conclusie
Als je nadenkt over niets en iets, lijkt het dat wij als mens het huidige iets niet kunnen verklaren. Het bestaan van ons gevoel voor moraliteit lijkt als geen ander een logisch bewijs van 'het onbekende meer'. Het is aannemelijk dat wij niet de juiste geestvermogen beschikken om het bestaan te doorgronden, laat staan het mogelijke 'meer'. God is makkelijk te plaatsen door een ieder, maar die actie blijft pure speculatie. Een persoonlijk vermoeden is het vermoeden van de wil. Bijkomstig: wetenschap is onschuldig in de strijd rondom religie.


Post scriptum: 

denkraam is een term bedacht door Marten Toonder, schrijver van de verhalen van Tom Poes en Olivier B Bommel. Denkraam slaat op het geestvermogen van een individu, met het telraam als onderliggende metafoor. Een telraam was een ouderwetse manier van optellen en aftrekken, nog steeds een onderwijsmiddel voor de jeugd. Hoe groter je telraam, hoe hoger de getallen die je kan uitrekenen.
opspant is een term uit de wiskunde. ons bewustzijn neemt de wereld in een bepaalde vorm weer. via onze zintuigen maken onze hersenen onder invloed van al opgeslagen informatie zoals levenservaring, een interne realiteit aan. een koe ziet de wereld waarschijnlijk heel anders.



Argumenten met betrekking tot Religie: Bespreking.






Bespreking.


Het mag duidelijk zijn dat religie een belangrijk fenomeen is. Het loopt als een rode draad door elke maatschappij. We hebben de vraag van het ontstaan en beoogde effect onderzocht. Gevonden is dat sociaal maatschappelijke factoren en menselijke motieven de basis van het ontstaan vormen en het beoogde effect controle behuisd, zowel op individueel als maatschappelijk niveau.

Controle is een belangrijk menselijk motief binnen elke religie. De grootte van een samenleving en de macht over de natuur zijn hierbij vormgevende factoren. Lokale factoren dragen bij aan het ontstaan van nieuwe religies en nieuwe stromingen binnen een religie. De inhoud wordt gevormd door machthebber en onderdaan met het beoogde effect van controle over de samenleving, veiligheid en zingeving, leven en dood, gedragsregels, en een sluitende verklaring van het bestaan.

Religie staat onder druk. Wetenschap vormt een bedreiging voor de inhoud. Toch kunnen wij niet zonder religie vanwege onze emotionele behoeften. Het blijft een wellicht niet te winnen strijd om religie binnenboord van het aannemelijke te houden. Het verder onderzoeken van de inhoud bijvoorbeeld legt al heel sterk de hand van de mens bloot. De wil van God, zijn boodschap en zijn regels en straffen lijken door mensenhanden gemaakt.

Vanuit deze ontdekkingstocht langs oorzaak en effect kan de gelovige terecht de vraag stellen: is mijn religie correct? Er zijn genoeg punten om over na te denken. De gestelde vragen en hun antwoorden geven de werktuigen om ook andere religies beter te begrijpen. In ieder geval kan ook gesteld worden: religie is niet nutteloos. Het betreft geen archaïsche praktijk van de primitieve mens. Het betreft de continue zoektocht naar zingeving van de mensheid. Het betreft het verlangen naar veiligheid en zelfbeheersing.


Conclusie
Er zijn genoeg redenen om vragen te stellen. Daar tegenover zijn er genoeg redenen om religie niet zomaar te verwerpen.


Argumenten met betrekking tot Religie: God zegt nooit wat terug.9.





















God zegt nooit wat terug.9.

Stelling: God sprak door de eeuwen heen met een select aantal individuen. Deze profeten verkondigden vervolgens het woord aan de massa. Je kunt je hierbij het volgende afvragen. Waarom spreekt God niet met meer regelmaat tegenover een groter publiek? God loopt het risico dat zijn woord door de eeuwen heen vervormt wordt door de mens. Daarnaast kan iedereen claimen de boodschap van God ontvangen te hebben om hier zelf beter van te worden. Wellicht heeft God niet zoveel aandacht of tijd voor de mens. Aannemelijker is dat de mens zelf het woord van God verzint.


Belangrijke profeten. Wat is de rode draad in hun verhaal? God komt tot ze in een droom, op een afgelegen plek, individueel. Het zijn unieke gebeurtenissen. In sommige geloven is het door de eeuwen heen meermalen voorgekomen, andere erkennen slechts 1 of 2 profeten. Waarom spreekt God slechts tot één mens? Waarom beperkt God zich tot zo weinig communicatie momenten? Dat God de massa niet toespreekt is enigszins te begrijpen, welke groep mensen heeft het vermogen aandachtig te luisteren naar een wolk in de lucht gedurende een uren lange lezing? Gezien het volume van de leer van God, gelijk welke religie je pakt, zou je denken dat meerdere communicatie momenten met meerdere personen nodig is. Om alles goed op papier te krijgen, zonder twijfel over het juiste woord, zou je denken dat intensieve communicatie met een groep taalkundigen nodig is.
Het voordeel van een enkele boodschap aan het individu is dat niemand weerwoord kan bieden, niemand heeft het anders gehoord en kan jouw leer in twijfel trekken, en de macht hoeft met niemand gedeeld te worden. Je kunt stellen dat God nu eenmaal één speciaal individu uitkiest als ontvanger van zijn boodschap. Je kunt ook stellen dat het een individuele waanvoorstelling betreft, of erger nog, een individuele agenda. Wellicht is dat de reden dat God slechts tot één individu spreekt.
We zien vervolgens in verschillende religies iets aparts ontstaan. Je mag geen vragen stellen. Je mag niet twijfelen. Blind geloof wordt gepromoot als de deugd, de goede eigenschap essentieel aan deelname aan de religie. God heeft zijn leer meegedeeld, die dienen wij te volgen, zonder reservaties. Echter God zou moeten weten dat één mens feilbaar is. Waarom legt God de communicatie verantwoordelijkheid voor zo'n groot en belangrijk verhaal bij één persoon? Waarom beperkt hij zich tot enkele momenten? Het is bijna ondenkbaar dat er geen vragen ontstaan die alleen de bron kan beantwoorden. Het oplezen van een verhaal van iemand anders is een ding, vragen beantwoorden een ander.
Overal stellen wij vragen, aan onze ouders, leraren, managers, regeringsleiders, iedereen met een boodschap of instructie. Dat doen we om te weten waar we aan toe zijn, om feilbaarheid te bestrijden, mogelijke consequenties voor onszelf te onderzoeken. En omdat we weten, dat mensen een agenda hebben, maar al te vaak. Iedereen kent wel het verhaal van de charlatans die als nep geneesheren van dorp tot dorp reden, allerlei magische genezingen promoten, de ouderwetse Jomanda's. Vragen stellen is gezond voor de mens. Het vormt de basis van de vooruitgang, de wetenschap, en een essentieele defensie tegen overheersing en bedrog.
Opvallend genoeg bevatten religies een clausule die de inhoud beschermt tegen vragen. Het niet mogen stellen van vragen komt normaal gesproken alleen voor in een dictatuur. Denk aan de overheersing van communisme nog niet zo lang geleden in Oost Europa. Men wist dat de leer het vragen stellen niet ongeschonden kon overleven, en de leiders al helemaal niet. Waarom bevat het geloof zo'n clausule? De vraag doemt op, waar is het geloof bang voor? Je kunt nu het argument aandragen: hetzelfde als al die dictaturen. Een profeet wil dat zijn boodschap gevolgd wordt door de massa. Deze boodschap is niet zomaar een melding, het betreft een gehele leer van hoe de wereld werkt en wat je erin moet doen. Net als communisme is zo'n leer foutgevoelig. Je kan niet alles volledig beantwoorden, en overal de juiste effectieve instructies geven, er blijft ruimte voor vragen. Echter vragen ondermijnen je autoriteit. Dus, vragen stellen is tegen God ingaan. Of tegen Kim-Jong-Il.
Het is onduidelijk hoe de profeten dachten over vragen, en hoe open ze stonden voor discussie. Duidelijk is dat door de eeuwen heen, verschillende groepjes individuen via hun interpretatie van het geloof macht vergaarden. Diegene die vragen stelden, werden aangewezen als ketters en veroordeeld. Een goed voorbeeld is de inquisitie. Je kunt stellen dat God van zijn mensen verwacht zijn onfeilbare woord aan te nemen, als teken van overgave, toewijding, liefde en respect. Je kunt ook stellen dat religies kwetsbaar zijn voor vragen en dat de machthebbers, de priesterklasse, dit ten alle tijde wil voorkomen.
God beperkt zicht tot één profeet met het effect dat de macht van de 'echte' boodschap bij deze persoon blijft en God staat twijfel niet toe, met het effect dat de priesterklasse de macht vervolgens vasthoud. De vraag doemt nu op, hebben we het nog steeds over acties van God, of van de mens? Wellicht is God stil, en is het de mens die hongerig naar een verklaring van zijn wereld, instructies voor gedrag, en macht, zelf de stem van God verneemt.

Er zijn nog meer gevaren aan zich verlaten op één individu als de boodschapper. Die ene boodschapper is weer afhankelijk van priesters en volgelingen om de boodschap verder te verkondigen. In woord en schrift ontstaan vanzelf verschillende versies na verwerking door meerdere geesten. Daarnaast leiden lokale sociaal maatschappelijke factoren, alsmede individuele inspiratie, individuele machtswellust, etc. automatisch tot verschillende stromingen binnen een religie. Is het niet handiger als God zich bedient van massamedia en continue updates? God heeft alle reden om niet te zwijgen. De verschillende stromingen leiden nog altijd tot wrede oorlogen. Om zeker te zijn van navolging van de juiste boodschap kan God het beste wekelijke sessies houden met alle gelovigen om goed af te stemmen wat ze moeten doen. Maar wacht, zegt u, dat bestaat al, we noemen het kerkgang. Maar nee zeg ik, je hebt dan te maken met een mens, de priester, die een versie verkondigd tussen de vele versies. God blijft dus opvallend stil. Deze stilte heeft een negatief effect op de kennisname van de enige echte boodschap. Elke lokale groep gelooft weer ergens anders in. Je kunt nu in twijfel trekken of jouw enige echte boodschap afkomstig is van God of van de mens.

Een volgend gevaar is uitbuiting. God spreekt slechts tot individuen. Nu kan iedereen claimen zo'n individu te zijn. De wereld geschiedenis is vol van cult leiders en charlatans die hun voordeel doen met de aan hun verkondigde unieke boodschap van God. Een voorbeeld van deze tijd zijn de zogenaamde tv-priesters. Ze claimen vaak directe communicatie met God, en vragen substantiële financiële bijdragen aan de gelovigen. Als je maar wanhopig genoeg bent... Er zijn vele slachtoffers van deze praktijken. Waarom doet God hier niets aan? Zijn stilte geeft ruimte voor misbruik.
Sommige van die individuen komen voort uit de organisatie van de religie. God benoemt mensen binnen het geloof om voor hem te spreken. Pastors, Dominees, Imams, Ayatollahs, Grand Moefti's, Pauzen. Waarom doet God dit? We kunnen allerlei voordelen opnoemen. Behoud van boodschap, centrale autoriteit, effectieve organisatie. Het blijft gevaarlijk mensen autoriteit toe te bedelen. Je zou denken dat God altijd de juiste keuze maakt. Paus Urbanus sprak: dood aan de Moslims. Bijzonder succesvol gebleken! Ik neem aan dat God, bij wijze van humor, tegenover de Imams sprak: dood aan Paus Urbanus! Je kunt stellen dat personen door God benoemd worden, je kunt ook stellen dat personen zichzelf benoemen. God blijft bij de benoemingen stil.

Hoe zit het nu met de stilte op individueel niveau? God deelt de boodschap mee aan één persoon. Die volgen wij. Hierin is de opdracht: bid tot God. Dit doen we. Echter, het is een eenrichtings communicatie straat. Het is een raadselachtige constructie. Mooi is dat naast het volgen van de boodschap meegedeeld aan dat ene individu, wij ook een persoonlijke relatie met God mogen hebben. Maar wat doet God met onze gebeden? Hoort hij ze allemaal aan? Nuja, een almachtig wezen kan dit. Echter is dit het enige wat God doet, luisteren? Waarom zegt God nooit wat terug? Niet tegen u en mij. Ik bid, maar God blijft stil. Wat is het beoogde doel van zo'n relatie? Welke verwachting heeft God hiervan? Welke verwachting hebben wij zelf?
Als mens verwacht je een reactie, en eventueel zelfs een actie. Maar het blijft stil. Wellicht dat God spreekt in de gebeurtenissen in ons leven, of zelfs de dagelijkse omstandigheden. Van het ruisen van de bladeren, tot de geboorte van je kind. Dit, en alles daar tussen kan communicatie vanuit God zijn. Het is onmogelijk te zeggen wat communicatie is, en wat gewoon ruis is. De mogelijkheid dat God op een andere manier spreekt dan verbaal, lijkt onwaarschijnlijk. Consequent blijft het angstvallig stil.
Een verklaring van die stilte is dat wij het zijn, die een relatie met God behoeven. Wij zijn opzoek naar communicatie met de Godheid, naar een gevoel van verbondenheid, veiligheid, geborgenheid. Religie biedt deze optie, echter het is algemeen bekend dat God niets terugzegt. Voor die andere richting in de communicatie straat wordt dan ook steevast verwezen naar de lokale priester.


Conclusie
God zegt nooit wat terug omdat het de mens is die spreekt. De mens mens heeft behoefte aan een sluitend wereldbeeld, regels voor gedrag en redding van de dood. Religie voorziet in deze behoefte. Bij afwezigheid van input van God is de mens zelf de auteur van de boodschap. Voor behoud van centrale autoriteit is vragen stellen gelijk aan ongelovigheid, bestaat de bron uit enkele individuen en verloopt het uitdragen via een priesterklasse.


Tegenargument
Mijn religie heeft gelijk, en God zegt wel degelijk iets terug, alleen op een manier die ik niet direct auditief kan waarnemen. De goden uit de andere religies zijn vals. De boodschappen uit andere stromingen wijken af. Het is omdat die mensen zo vast houden aan hun foutieve leer dat er allerlei conflicten zijn, daar kan ik ook niks aan doen. God als in mijn God, de correcte God, staat open voor iedereen, en praat met iedereen, via de juiste leer. Je moet wel willen luisteren.


Sunday, November 1, 2015

Argumenten met betrekking tot Religie: De wil van God.8.























De wil van God.8.

Stelling: God is almachtig. God is alwetend. God beslist over leven en dood, hemel en aarde. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Er is één boodschap (de juiste), één profeet, één absolute wil van God. Alles is de wil van God. Bekende uitspraken. Weten wij werkelijk wat God wil? Waarom zijn er zoveel religies en stromingen? Waarom zoveel boodschappers? Waarom gebeurt de wil van God niet gewoon automatisch? Waarom moeten wij zelf discipline tonen? Heeft God in alles een wil? Een aantal valide vragen. Onderzoek naar deze vragen toont aan dat wij geen kennis hebben van de wil van God. Vanuit sociaal maatschappelijke motieven claimen wij deze kennis. Het is de mens die continu de wil van God opnieuw uitvind en in de praktijk brengt.

Op individuele basis weten we nooit van te voren wat God wilt. Toch is dat niet helemaal waar zou je denken. Als iemand een ongeluk krijgt, is dat onvoorspelbaar. Echter je weet vaak ver van de te voren, dat je aan kanker zult overlijden. Soms is God voorspelbaar, soms niet, zou je denken. Bekijk het grotere geheel. Je weet niet van te voren of jij als persoon, een goed mens, een gelukkig leven zal lijden met een mooi einde, dan wel een ongelukkig leven met een tragisch einde, dan wel iets er tussen in. Of een combinatie van. Waarom moest persoon X sterven aan kanker? Persoon X was een goed mens, met kinderen die van hem hielden. Toch heeft God besloten, een paar jaar terug, hem tot zich te nemen. De kanker was onverwachts. Vanaf die datum, is de hele lijdensweg Gods wil geworden, ondoorgrondelijk, maar zeker met een betekenis.
Wij als mensen hebben moeite willekeur te accepteren. Vanuit ons sociale wezen, zijn we gewend aan rechtvaardige wetten en gedrag. Het is niet te accepteren dat bepaalde personen, of wij zelf, bepaalde zaken overkomen. Zie ook de tekst over controle. Om angst buiten de deur te houden, en om één aansluitende verklaring van het universum te hebben pogen we dat gene wat buiten onze controle ligt, via een Godheid, alsnog onder controle te brengen. Door de eeuwen heen interpreteren wij het goede en het kwade, geluk en pech, alle significante gebeurtenissen die ons overkomen, als de wil van God. Achteraf. Op individuele basis kennen wij Gods wil niet.

Take 2. Op maatschappelijke basis weten we nooit van te voren wat God wilt. Toch is dat alsnog niet helemaal waar zou je denken. De profeet weet immers de wil van God, of een gedeelte hiervan. Dus kennen wij Gods wil, zou je denken. Bekijk het in het grotere geheel. Als je door de geschiedenis van het een religie heen bladert, zijn er vele profeten, heiligen en verkondigers geweest, en met hun vele versies van de wil van God. God weet alles. God ziet het resultaat. God ziet dat de mens door de eeuwen heen verschillende wilsverklaringen van hem verkondigd, een tijdje volgt, om hierna een andere versie te volgen. God weet dat de ene groep het ene volgt, de andere iets anders. Je kunt je nu afvragen: bedenkt God zich zo vaak? Waarom vertelt God de ene groep mensen dit, de ander dat. De ene profeet het moet zo, de andere het moet zus. Is het nu echt zo dat al die verschillende verklaringen de wil van God zijn? Verteld God ons wellicht iets met een bepaald doel, en geeft nooit zijn echte wil door?
Zie de tekst over arbitraire regels. De mens is een wezen met bewustzijn. Dit bewustzijn wordt voornamelijk gevormd onder de invloed van lokale factoren. Geconfronteerd met religie zal dit bewustzijn een eigentijdse lokale interpretatie aanhangen, dan wel creëren. Deze nieuwe versies zullen door de eeuwen heen telkens geëvalueerd worden door een volgende generatie. Elke versie wordt uitgebreid, opnieuw bekrachtigd, gewijzigd dan wel afgewezen. Er zijn toevoegingen en verwijderingen. Daarom zijn er door de eeuwen heen vele profeten geweest, maar ook verkondigers met minder aanzien, heiligen, priesters, en zelf individuen die de status van charlatan of cultleider krijgen. Hun versie wordt geheel afgewezen. Vanuit lokale factoren ontstaan vanzelf verschillende religies en verschillende stromingen per religie. De wil van God is een creatie van de mens, en wijzigt met de evolutie van mens en maatschappij.
Bekijk het ook als volgt. Gezien het feit dat de ene versie van een religie de andere na verloop van tijd vervangt, en versies worden afgewezen en gewijzigd, kun je stellen dat een deel van die wil van God, de wil van de mens is. Iemand moet het fout hebben gehad. God is onfeilbaar. Dus de mens is in ieder geval ook zelf bezig geweest met de creatie van Gods wil. Daarnaast zien we dat bepalen onderdelen en regels van religies meer een keuze van de mens lijken in verband met sociale sturing (denk aan de belangen strijd tussen machthebber en onderdaan).
Je kunt nu stellen dat we de wil van God niet weten. In ieder geval niet volledig. Een belangrijk deel, zo niet alles, is een de creatie van de mens. Natuurlijk kun je aangeven dat jouw versie van jouw religie, de juiste is. En dat de verkondigers van deze versie, de echte profeten zijn, die in communicatie stonden met God en die ene echte wil noteerden. Je komt dan uit bij tekst 3.

De wil van God is afhankelijk van de mens voor uitvoer. Het gaat niet altijd volgens plan, en dan straft God. Denk aan Sodom en Gomorra. De uitvoer is afhankelijk van de discipline die wij tonen. Het is vreemd dat de wil van een almachtig wezen, niet gewoon gebeurt. Waarom is de mens hiervoor nodig?
Bedenk nu het volgende. Alles is de wil van God. Alle oorlogen, al het leed dat je overkomt, elke nieuwe dag met alle gebeurtenissen. Toch kan de mens afwijken van de wil van God. Als alles de wil van God is, is dit afwijken ook de wil van God? Weet God van te voren dat we fouten maken? Wil God dat we fouten maken? Wellicht is God bezig ons op te voeden. Een mogelijk verklaring voor het feit dat Gods wil niet automatisch realiteit is. Bekijk wel even tekst 6. Vanuit de argumenten hierboven en in tekst 6 is een alternatieve verklaring voor het feit dat de vermeende wil van God niet automatisch realiteit wordt de mogelijkheid dat we te maken hebben met de wil van de mens.

Alles is de wil van God. Hoe zit het met insignificante gebeurtenissen? Zijn die ook de wil van God, of boeit hem dat niet? Iemand snijd je af in het verkeer. Gods wil? Bij de Albert Heijn zijn de kipfilets in de bonus. Gods wil? Je vergeet je tabak, je douche gordijn vertoont een scheur, de buurman zet de muziek iets te hard. Hoe zit het met alle ordinaire objecten die bestaan? De Mac Donalds, die hoogst irritante rode en gele kleuren. De plastic poppetjes in de happy meals. Die clown met de rode pruik. Allemaal Gods wil? Over smaak valt niet te twisten. Het is moeilijk voor te stellen dat een almachtig wezen, zich bekommert om de details van het menselijke leven. Echter, waar legt God de grens? Stel je groeit op als nerd. Is het belangrijk genoeg je een vernedering in de gymles te besparen? Is het belangrijk genoeg net een leraar te doen langslopen, op het moment dat een bully te lunch geld int? Denk eens aan ziekenhuizen en chirurgen. Zij voeren vele complexe operaties uit met risico voor de patiënt. Wiens leven is belangrijk? Bij welke persoon zal de hand van God de hand van de chirurg sturen? Overleeft de nerd, of de bully? Het fotomodel of de wereldverbeteraar? Hindoe of Moslim? Door het leven heen zie je dat goede dingen slechte mensen overkomen, en andersom, maar ook goede dingen goede mensen. Het lijkt volkomen willekeurig. En wellicht, is dat het antwoord. De wil van God in het leven van de mensheid is afwezig. Samenloop van omstandigheden bepaalt wat er gebeurt. Het is de mens die moeite heeft met willekeur, en voor alles, ook de insignificante gebeurtenissen in het eigen leven, een verklaring zoekt en vind, in God.


Conclusie
Het is de mens die de wil van God bedenkt, telkens weer opnieuw, waarbij de inhoud gevormd wordt vanuit lokale factoren. Wij hebben deze wil nodig, om ons bestaan te verklaren en emotionele veiligheid te bieden.


Tegenargument
God is de wijze leraar die ons, wezens met vrije wil, opvoedt. De vele religies en stromingen zijn het gevolg van het lessenplan van God..... Echter, dit betekend automatisch dat je bij tekst 3 uitkomt, en wellicht jouw religie of stroming onwaar is, slechts een les van God.