Argumenten met betrekking tot Religie Addendum: Geloven in het onbekende.

Mainpage

Addendum: geloven in het onbekende.

Over mijzelf

U kunt zich afvragen, is de schrijver van deze tekst gelovig, of atheïst? Ik moet u eerlijk bekennen, geen van beide. Ik geloof niet in een van de bekende goden, ik volg geen der bekende religies. Ik ben overtuigd dat het huidige religieuze spectrum een creatie van de mens betreft, inclusief de aard en voorkomen van de goden. Hoewel ik van plan ben in verdere teksten dieper in te gaan op het bestaan van Goden en hun relatie met de mens, hieronder toch een stukje tekst.

Over het niets

Heeft u ooit nagedacht over het niets? Nee..? Kunt u zichzelf voorstellen: niets. Denk er even aan. Niets. Er is geen.... Nee, het werkwoord zijn is niet van toepassing op niets. Niets in de algemene vorm. Helemaal niets, geen gedachte, geen besef, geen ervaring, geen materie, geen persoon die over het niets nadenkt. Ik heb het dus niet over slechts de afwezigheid van zichtbare materie. Ik heb het over niets. Kunt u het nu voorstellen? Nee, dat kan niemand.

Over het iets

Stel je nu voor: iets. Wij zijn iets. We kunnen stellen: het iets bestaat. Wat we niet weten: de bron van het huidige iets, zoals wij dat ervaren. Komen wij uit het niets? Hoe kan het, dat vanuit het niets, iets ontstaat? Of was er iets voor ons? Je kan wild speculeren.

-wellicht is het iets een constante, altijd zo geweest, en zal altijd zo zijn. Slechts ons besef veranderd.

-je kan stellen, het iets komt voort uit een Godheid. Die Godheid komt voor uit....? Huh? Tsja nu hebben we een probleem.

-het iets heeft de vorm van een cirkel, het is continu en oneindig. Wellicht de verklaring voor PI, en het feit dat hoe klein je ook gaat, of hoe groot, alles om de cirkel vorm lijkt te draaien.

Ons huidige bewustzijn dekt het volgende.

Er was iets, God of niets → big bang of God → basis materie → geavanceerde materie → sterren en planeten → ontstaan van leven → miljoenen jaren evolutie → leven met bewustzijn → de mens.

Uitleg termen

Basis materie: het ontstaan van detecteerbare elementen die we protonen, elektronen etc. noemen. We weten nog steeds niet wat hun natuur en inhoud nu precies is. We kunnen ze waarnemen en hun waarneembare gedrag voorspellen.

Ontstaan van leven: een gebeurtenis waarbij materie die we 'levenloos' noemen georganiseerd werd in een configuratie die we 'levend' noemen en het gedrag der levende dingen vertoont, dat wil zeggen, gedrag vanuit de mogelijkheden van de configuratie, gedrag vanuit een wil of doel, los van de automatische doelloze basis chemie der elementen. Onderdeel van deze configuratie is een vorm van programmering die we DNA noemen, die niet alleen de fysiek vorm bepaald, maar voor de eenvoudige soorten ook het gedrag. Deze programmering kan voor hogere soorten uitgebreid worden vanwege de faciliteit die we een neuraal net noemen. Hersenen. Bij hogere soorten ontstaat in die hersenen een bewustzijn of ziel. We weten echter nog steeds niet wat leven is, wat leeft, wat een ziel is, hoe een neuraal net tot behuizing van een ziel komt. Ik weet alleen dat ik leef, omdat ik voel. De oorzaak, houdbaarheid en natuur van mijn ziel is mij onbekend. Wel weet ik dat ervaringen mijn bewustzijn en gedrag opgebouwd hebben. Wat we ook niet weten, is of die levende configuratie spontaan werd gevormd, als gevolg van kans. Of dat deze inherent is aan de basis materie, de natuurwetten of een creatie van een hoger wezen.

Leven met bewustzijn: runderen, primaten en walvissen hadden lang voor de eerste mens al aantoonbaar zelf bewustzijn.

Iets, niets, ons denkraam*

Het fundamentele probleem voor de mens blijft: oorzaak. Wij denken in oorzaak en gevolg. Hoe kan uit het niets, iets ontstaan? Onmogelijk. Hoe kan een iets altijd hebben bestaan, zonder oorzaak, zonder dat hiervoor, iets anders is geweest? Onmogelijk. Als je oorzaak en gevolg lang genoeg natrekt, moet je bij een bron komen. Ergens moet het toch ophouden. Elke oorzaak → gevolg heeft weer een oorzaak en weer een oorzaak en weer een oorzaak is niet voor te stellen. We bouwen een huis vanaf de eerste steen. Iets moet het begin zijn geweest. Maar..... wat was de oorzaak van dat begin?

Zie nu hier, ons fundamentele probleem. Oorzaak en gevolg denken is niet instaan het bestaan te verklaren. Echter oorzaak en gevolg denken is inherent aan de menselijke natuur en de direct waarneembare natuur. Wij zijn wezens die tijd als lineair ervaren. Herfst komt voor winter, geboorte voor de dood. Alle levens processen en chemische processen zijn ogenschijnlijk georganiseerd in een oorzaak-gevolg relatie. Entropie zelf, is de verdeling van energie over deeltjes, en deeltjes over de ruimte. De natuurlijke richting van de entropie is altijd toename, energie verdeelt zich vanzelf gelijk over alle deeltjes, en alle deeltjes gelijk over de ruimte. Het iets zelf, heeft ogenschijnlijk een lineaire natuur. Oorzaak en gevolg.

Een gerelateerd denken is wetmatigheid. Wij hebben de drang alles voorspelbaar en dus beheersbaar te maken. Continu zijn we opzoek naar wetmatigheden, en bij ontdekking stellen we deze wetten op in schrift en onderwijzen ze aan ons kroost. Wellicht is wetmatigheid een beperkte visie van het bestaan.

Wat blijft er nu voor ons over? We hebben geen idee waar het iets vandaan komt. Wat we wel weten, en wat zo opmerkelijk is voor ons, is dat uit levenloze blokjes, atomen en moleculen, levende organismen ontstaan. Organismen met een bewustzijn, met gedachten, en met … o zo onwaarschijnlijk, een moreel beseft van goed en fout. Hoe kan een LEGO blokje in hemelsnaam de capaciteit verkrijgen iets 'goed' te 'vinden'?? Dit morele besef doet mij als geen ander feit raden naar de natuur van de mens en het universum.

Een gerelateerd besef is dat wij mogelijk niet de capaciteit bezitten, huidig, om die natuur het doorgronden.

Over wetenschap

Wat is wetenschap? Wat is de wetenschap? Wetenschap betreft de verkenning van de fysieke en van de menselijke natuur. Geologie, astronomie, fysica, maar ook psychologie, geschiedenis en antropologie. Wetenschap heeft als doel het vergaren van macht over onszelf en de natuur. De huidige wetenschappelijke methode berust op het principe van falsificatie. Dat wil zeggen, als jij een theorie verzint, hoe iets werkt, dan is deze te testen in een experiment of observatie. Je documenteert precies wat je doet. Vervolgens kunnen anderen je experiment herhalen en ontkrachtten of bevestigen. Een theorie die niet te testen of ontkrachtten is, is nutteloos en wordt verworpen. Je kan zeggen dat een mannetje in de krabnevel alles gecreerd heeft, maar dat is nu niet te ontkrachten. De theorie heeft geen waarde. Je kunt van alles beweren, maar zonder de mogelijkheid te testen kan je er niet op bouwen. Religie krijgt vaak dit verwijt toegespeeld.
Elke theorie loopt het reële risico achterhaald of verworpen te worden. Een theorie zegt nooit hoe iets daadwerkelijk werkt, een theorie beschrijft niet de exacte volledige onmiskenbare natuur van een object of fenomeen. Nee, een theorie beschrijft voorspelbaarheid in voor ons observeerbaar gedrag en/of materie. Observeerbaar met onze huidige methodes en capaciteiten.

Als gevolg van die falsificatie worden vele theorieën herzien of verworpen, ook die lange tijd goed dienst deden zoals Newton's theorie van de zwaartekracht. Religie bevat theorieën, vaak in de vorm van aannames, hoe de wereld of iets in die wereld werkt. Deze theorieën lopen eenvoudig weg het zelfde risico ontkracht te worden gelijk aan elke andere (wetenschappelijke) theorie die iets in de wereld beschrijft.

Wetenschap is dus niet de vijand van religie. Religie en wetenschap staan niet tegenover elkaar als aparte manieren van leven in de wereld. Religieuze theorieën sneuvelen bij toeval tijdens de voortgang van de wetenschap. Bepaalde religies zoals Hindoeïsme zijn minder kwetsbaar voor wetenschappelijke voortgang dan andere zoals de 3 monotheïstische religies, simpelweg omdat men meer ruimte overlaat voor het onbekende, het niet weten, het vage en ondefinieerbare.

Mijn religie

Wat ik niet weet noem ik God. Het feit van ons morele besef is voor mij voldoende om aan te nemen dat er meer is dan blokjes, die toevallig, en zo maar, gingen 'leven' toen ze wellicht ten gevolge van kans, werden samen gesteld in een bepaalde vorm. Een gerelateerd besef is dat wij mogelijk niet de capaciteit bezitten, huidig, om die natuur het doorgronden. Of het nu zo is, dat de intrinsieke natuur van de basis elementen, het universum, het iets, de oorzaak is van het leven, of niet, het blijft opmerkelijk dat ogenschijnlijke levenloze blokjes samengesteld kunnen denken en voelen. Als dit mogelijk is, en dat is het want wij zijn, wat is er dan nog meer mogelijk? Bovendien heeft dat dode universum dan toch iets wat ons ontgaat, een bepaalde eigenschap of kracht, waarbij een bepaalde organisatie van levenloze objecten leven krijgt. Het is logisch aan te nemen dat er meer mogelijk is dan ons bewustzijn, en logisch aan te nemen dat de natuur uit meer bestaat dan levenloze materie en koude natuurwetten.

Je kunt verder gaan met speculeren. Wellicht is het organisatie zelf, de relatie tussen elementen, welke leven bevat. Leven is niet anders dan een 'emergent property' van de organisatie van blokjes. Dat wil zeggen, als je elementen met gegeven eigenschappen combineert, kan er een eigenschap ontstaan los en bovenop van de originele eigenschappen. Wellicht is het, als je de gevolgtrekking verder afspeelt, de gedachte zelf die leeft.

Hoe je ook speculeert, je kunt op elk punt in de discussie nu aangeven dat God de oorzaak is. Maar dat is puur een actie van het blind plaatsen van een object met onbekende inhoud op de kaart van een grotendeels onverkend gebied. Jij weet niet wat God is, zijn invloed, zijn wil, zijn oorzaak en gevolg. Mijn tekst over religie toont dit aan. Echter, ik weet ook niet wat God is. Je kan gelijk hebben. Het bestaan van hogere wezens of wezen is niet uit te sluiten voor de huidige mens. Nog hun door u vermeende natuur en wil. Echter het blijft pure speculatie om God de een of de andere inhoud en plaats te geven. Het bewijs dat het om speculatie gaat, in de meeste gevallen, ligt in het feit dat er zoveel religies zijn. Wellicht is één de juiste. Je komt uit bij tekst 3.
Het is aannemelijk dat er iets is, meer dan wat wij nu weten. Zoals ik eerder aangaf, dit iets noem ik, bij gebrek aan een beter alternatief God. Ik claim geen kennis van God, alleen het besef van het bestaan van meer. Ik zou God gewoon weg het onbekende kunnen noemen. Maar mijn persoonlijke vermoeden is -gezien dat wij aannemen pas echt te leven met een bewustzijn, en ons bewustzijn de wereld opspant*, en de vermeende onwaarschijnlijkheid dat het bestaan, het iets een koude gebeurtenis is gelijk aan het samenvoegen van proton en elektron- dat er sprake is van een wil. Wat anders dan een wil geeft zin aan het bestaan? Een wil lijkt mij een logischere bron van bestaan dan het ontbreken van wil. Ik kan nog niet precies uitdrukken waarom. Is de wil een consequentie van levenloze materie, of levenloze materie de consequentie van een wil? Geen idee. Misleidend heb ik deze sectie 'mijn religie' genoemd. Zoals u begrijpt, betreft het een geloof, of beter gezegd het openhouden van een mogelijkheid.

Conclusie

Als je nadenkt over niets en iets, lijkt het dat wij als mens het huidige iets niet kunnen verklaren. Het bestaan van ons gevoel voor moraliteit lijkt als geen ander een logisch bewijs van 'het onbekende meer'. Het is aannemelijk dat wij niet de juiste geestvermogen beschikken om het bestaan te doorgronden, laat staan het mogelijke 'meer'. God is makkelijk te plaatsen door een ieder, maar die actie blijft pure speculatie. Een persoonlijk vermoeden is het vermoeden van de wil. Bijkomstig: wetenschap is onschuldig in de strijd rondom religie.


Post scriptum: 

denkraam is een term bedacht door Marten Toonder, schrijver van de verhalen van Tom Poes en Olivier B Bommel. Denkraam slaat op het geestvermogen van een individu, met het telraam als onderliggende metafoor. Een telraam was een ouderwetse manier van optellen en aftrekken, nog steeds een onderwijsmiddel voor de jeugd. Hoe groter je telraam, hoe hoger de getallen die je kan uitrekenen.
opspant is een term uit de wiskunde. ons bewustzijn neemt de wereld in een bepaalde vorm weer. via onze zintuigen maken onze hersenen onder invloed van al opgeslagen informatie zoals levenservaring, een interne realiteit aan. een koe ziet de wereld waarschijnlijk heel anders.

Mainpage